Gisteren hadden we de eer om ook eindelijk eens lekker thuis op het schitterende nieuwe kunstgras te mogen spelen, vriendschappelijk tegen D4!
Michael gaf vooraf aan dat hij weer eens lekker vlot wilde doorwisselen en dat betekent voor de speler in het veld; Kijk goed om je heen wie je bij je hebt om te kunnen doortikken! Dat blijft wel het onderwerp van gesprek en training: driehoekjes maken, combineren, kijken en tikken (in plaats van tukken). Toegegeven; het is best lastig. Jullie zitten nu ongeveer op een niveau waarop je redelijk controle hebt over de bal, maar dat je hem ook nog best snel kwijtspeelt... De echte toppers, en daarmee bedoel ik dan ook de beste selectiespelers, die lopen gemakkelijk links en rechts om zich heen kijkend met de bal aan de voet het veld over. Die weten dus altijd wie waar staat en wie het best aanspeelbaar is. Wij, kanjers van D7 zijn soms nog wat teveel met de ogen naar de grond gericht en kunnen daardoor minder snel combineren. Geeft niks, het gaat al stukken beter dan een half jaar geleden, jullie tonen inzet en resultaat hebben we ook al veel gezien.
De wedstrijd:
Jullie begonnen goed, de warming up liep prima en keurig in het gelid draafden we de eerste helft met tegenwind naar het doel van D4. Achteraf gezien; we hadden de vele kansen die er kwamen toen meteen moeten verzilveren, het had gemakkelijk gekund. We kwamen op 1 - 0 voorsprong en dat was meer dan terecht. Helaas scoorden de tegenstanders vlak voor rust nog even tegen waardoor de stand 1 -1 bleef bij het rustsignaal.
Daarna, in de tweede helft gaf D4 enorm gas. Ze bouwen in een paar minuten de stand uit naar 4 -1. Jammer jammer jammer. Het esprit was er niet uit bij D7 maar het overzicht wel. Het zag er een beetje rommelig uit. Op karakter werden er toch nog twee goals in het juiste doel gemaakt; de eindstand werd derhalve 4 - 3 voor D4. Helemaal niet slecht, maar we hadden het kunnen winnen. We zagen wel een paar zeer handige dribbelelaars op de mat, ondanks ons goede voornemen werden om ze te dekken werden deze soms watervlugge gastjes teveel los gelaten. Dat gaf ze net genoeg kansen om het verschil te maken.
Lig er niet wakker van! Het was ook een goede training in het aanpassen aan veranderende omstandigheden. Jullie hebben wel degelijk hard gewerkt en weer sportief, stoer en trots gespeeld. Dat is altijd weer mooi om te zien en mee te maken! De volgende wedstrijd verwachten we op 12 december! Wie er dan allemaal wel en niet meedoen weten we nog niet exact. We zien dat Jip ook een maandje uitgeschakeld is helaas, voor een ingreepje gaat hij even naar het ziekenhuis maar is na de winterstop hopelijk weer van de partij. Sterkte man!
Intussen gaan we aanstalten maken om de nieuwe tenue's te bestellen. De onderhandelingen met de club over de verantwoordelijkheid voor het textiel en het wassen daarvan worden nog heel even gevoerd maar we wachten nu niet lang meer; ook D7 moet nu snel in het nieuw!!
zondag 29 november 2009
donderdag 26 november 2009
Opkrabbelen en stoer verder
In een zwoele najaarszon zag het er in Almere redelijk uit. Het hoofdveld was voor D7 ontruimd en de temperatuur was erg goed. We hadden wel te maken met het feit dat zeer veel belangrijke vaste spelers van ons niet konden meespelen. Tenauwernood kwamen we met een aantal invallers aan het totaal van 12 en daarmee ging D7 dus de strijd aan. Toen de tegenstanders zich lieten zien slikten sommigen even, wat een lengte!? Wat een leeftijd? We kwamen later tot de ontdekking dat er in het Almeerse team enkele spelers liepen die al in de 2e van de middelbare school zitten. Tsja. Intussen bereidde D7 zich geheel zelfstandig voor met een degelijke warming up. Klasse jongens!
De scheidsrechter ging gezellig mee de kleedkamer in, in de Almeerder kleedkamer naturlijk en handenwrijvend dribbelde hun coach erachteraan. Wat een fijn middagje ging dat worden! We hebben het gezien. De eerste helft werd snel duidelijk dat we een verloren race liepen. Een zeer schaarse aanval van Victoria werd door Giraffe-lange verdedigers geannuleerd. Fysiek waren deze jongens echt een maatje te groot en dus ook te snel voor ons. Eigenlijk had Almere wel een klein scorings-probleem; ze werkten soms beroerd af op ons doel. Als er bij hun een echte spits had rondgelopen hadden we nog veel meer tegengoals gehad. Een soort van mazzel dus, in de eerste helft.
Toch viel het nog mee, bij rust was de achterstand slechts 3 doelpunten. Victoria koos voor alles of niets: (eigenlijk wel logisch want wat moet je anders in een uit-wedstrijd zonder return? Proberen de uitslag laag te houden? Dat heeft dus ook geen zin.) Countervoetbal dus. Ons middenveld raakte echter het spoor een beetje bijster en kon steeds niet snel genoeg schakelen. Daardoor vielen er grote gaten en had de achterhoede het zwaar. Toch een paar namen; Het moet gezegd worden dat Tim, Tom en gastspeler Koen echt keihard gewerkt hebben. Ries deed op doel wat hij kon maar had toch aan het eind het nakijken. Aan alle andere spelers meken we een groot compliment omdat:
- Victoria D7 het buitengewoon sportief heeft opgevat, geen flauwe overtredingen.
- Alle spelers van D7 hebben geknokt voor wat ze waard waren. Goed om te zien.
- We hadden een beetje pech met de buitenspel-goal van de tegenstanders plus het feit dat zij de buitenspelval goed beheersten. Maar daar moeten wij wel mee leren omgaan.
- Er is niet gehuild of geklaagd. Jullie hebben aangetoond dit jaar dat we weten wat winnen is, maar als er een verliespartij gespeeld wordt blijven jullie jezelf. Goed!
Het bekertoernooi is ten einde.
We gaan door in de competitie en daar is nog alles mogelijk!
De scheidsrechter ging gezellig mee de kleedkamer in, in de Almeerder kleedkamer naturlijk en handenwrijvend dribbelde hun coach erachteraan. Wat een fijn middagje ging dat worden! We hebben het gezien. De eerste helft werd snel duidelijk dat we een verloren race liepen. Een zeer schaarse aanval van Victoria werd door Giraffe-lange verdedigers geannuleerd. Fysiek waren deze jongens echt een maatje te groot en dus ook te snel voor ons. Eigenlijk had Almere wel een klein scorings-probleem; ze werkten soms beroerd af op ons doel. Als er bij hun een echte spits had rondgelopen hadden we nog veel meer tegengoals gehad. Een soort van mazzel dus, in de eerste helft.
Toch viel het nog mee, bij rust was de achterstand slechts 3 doelpunten. Victoria koos voor alles of niets: (eigenlijk wel logisch want wat moet je anders in een uit-wedstrijd zonder return? Proberen de uitslag laag te houden? Dat heeft dus ook geen zin.) Countervoetbal dus. Ons middenveld raakte echter het spoor een beetje bijster en kon steeds niet snel genoeg schakelen. Daardoor vielen er grote gaten en had de achterhoede het zwaar. Toch een paar namen; Het moet gezegd worden dat Tim, Tom en gastspeler Koen echt keihard gewerkt hebben. Ries deed op doel wat hij kon maar had toch aan het eind het nakijken. Aan alle andere spelers meken we een groot compliment omdat:
- Victoria D7 het buitengewoon sportief heeft opgevat, geen flauwe overtredingen.
- Alle spelers van D7 hebben geknokt voor wat ze waard waren. Goed om te zien.
- We hadden een beetje pech met de buitenspel-goal van de tegenstanders plus het feit dat zij de buitenspelval goed beheersten. Maar daar moeten wij wel mee leren omgaan.
- Er is niet gehuild of geklaagd. Jullie hebben aangetoond dit jaar dat we weten wat winnen is, maar als er een verliespartij gespeeld wordt blijven jullie jezelf. Goed!
Het bekertoernooi is ten einde.
We gaan door in de competitie en daar is nog alles mogelijk!
zaterdag 14 november 2009
D7: Ongeslagen en Victoriaans
D7 heeft vanochtend weer voor vuurwerk gezorgd aan het Jagerspaadje. De sinterklaasintocht in Loosdrecht was daardoor duidelijk slechter bezocht dan de voorgaande jaren. Logisch, want wie wilde er nu niet het vervolg zien op de "ongeslagen-reeks" van Victoria D7? Spannend hoor!
De tegenstanders uit Amersfoort deden aanvankelijk het ergste vrezen. Zij combineerden goed en schoten na een poging of zes dus ook de eerste treffer binnen. Op dat moment hadden ze al vanalles geprobeerd; tikjes, corners, breed leggen en afstandsschoten. Zoals we de laatste weken wel vaker hebben gezien liet D7 het aanvankelijk gewoon afweten. Het werd heel matig gecombineerd, het middenveld bleef hopeloos achterin hangen bij de schaarse uitbraken en de voorhoedespelers konden elkaar niet vinden. Zwak. Gelukkig gooide Jiven op enkele seconden voor het rustsignaal toch nog even de zweep erover en worstelde hij zich naar het doel van de Amersfoorters. Een buitengewoon fraaie stiftbal bekroonde zijn aanval en de keeper was gezien. 1-1, Rust.
Michael liet het er niet bij zitten. Komaan, doe eens mee! Er moest ge-voet-bald worden en dat begreep de ploeg zelf ook wel. De donderpreek werd afgesloten met een collectieve brul; "Gaan we ze nou pakken?" "Jaaaahhh!!" luidde het. Boodschap aan de voorhoede; meer samenspelen, boodschap aan het middenveld; beter doorschuiven, boodschap aan de achterhoede; meer combineren en niet bang zijn. Boodschap aan iedereen; AANVALLEN! De scheidsrechter; Even geen boodschap aan. Die was weer eens te laat en is daar op aangesproken.
Meteen na de fluit werd het verschil zichtbaar. Het bloed kolkte in de aderen van de Victorianen. De amper van griep bijgekomen Vos haalde al snel uit en legde de prachtige 2-1 in het net. Er volgde een vrije trap op 16-meter; Gijs meldde zich en deed wat hij wou; een keurige 3-1 binnendraaien. Het leuke van deze vrije trap was dat de keeper van CJVV een dusdanig hoge muur had opgestapeld (alle lange spelers) dat hij zelf helemaal niets meer zag! Daardoor grabbelde hij mis toen de bal hem naderde. Jiven, nog steeds fel en geïnspireerd deed ook weer een duit in het zakje; 4-1 en weer was het een fenomenaal stiftje. Don wilde niet achterblijven en het ontketende D7 liet via zijn voet de 5-1 aantekenen.
In de verte hoorden we de stoomfluit van de Sinterklaasboot duidelijk smeken. Ja jongens sorry, maar deze week moest het publiek even langs de lijn van D7 staan. Je weet nu waarom. Er sloop misschien wat vermoeidheid in de benen, of kou, want het was wel fris na de klaterende buien tijdens de warming up en de stormachtige winden. CJVV kwam namelijk in de eindfase nog drie keer heel dicht bij ons doel; de eerste werd voor open doel hopeloos gemist, wat een spontaan lachsalvo opleverde aan alle kanten. De tweede werd door onze verdediging gekeerd maar de derde keer was het toch nog raak; 5- 2 werd daarmee de eindstand.
Vuil en nat als wilde zwijntjes verlieten we het koude gras. De wedstrijd was een mooie, een spannende (alweer!), een sportieve, een heroïsche, een Victoriaanse.
Gefeliciteerd lui. We rekenen even uit; 3 bekerwedstrijden; ongeslagen. 9 Competitieduels; ongeslagen. Saldo: 12 wedstrijden ongeslagen. Het is een geweldig seizoen aan het worden. Volgende week.. pas op. De bekerwedstrijd tegen Almere! Om 13:30 is aldaar de aftrap. Laat ieder die niet kan komen zich snel melden, vanwege feestjes hebben we al twee uitvallers. Als we gaan ronselen willen graag snel weten hoeveel mensen er moeten komen. Groeten van uw verslaggever, die hoopt dat de volgende Ferrari die in Italië van de band rolt type "D7" gaat heten... Zou dat even kunen a.u.b?
PS
Veel plezier vanavond bij het Nederlands Elftal dat tegen Italië speelt. Enne, zet je schoen nog maar een keertje!
De tegenstanders uit Amersfoort deden aanvankelijk het ergste vrezen. Zij combineerden goed en schoten na een poging of zes dus ook de eerste treffer binnen. Op dat moment hadden ze al vanalles geprobeerd; tikjes, corners, breed leggen en afstandsschoten. Zoals we de laatste weken wel vaker hebben gezien liet D7 het aanvankelijk gewoon afweten. Het werd heel matig gecombineerd, het middenveld bleef hopeloos achterin hangen bij de schaarse uitbraken en de voorhoedespelers konden elkaar niet vinden. Zwak. Gelukkig gooide Jiven op enkele seconden voor het rustsignaal toch nog even de zweep erover en worstelde hij zich naar het doel van de Amersfoorters. Een buitengewoon fraaie stiftbal bekroonde zijn aanval en de keeper was gezien. 1-1, Rust.
Michael liet het er niet bij zitten. Komaan, doe eens mee! Er moest ge-voet-bald worden en dat begreep de ploeg zelf ook wel. De donderpreek werd afgesloten met een collectieve brul; "Gaan we ze nou pakken?" "Jaaaahhh!!" luidde het. Boodschap aan de voorhoede; meer samenspelen, boodschap aan het middenveld; beter doorschuiven, boodschap aan de achterhoede; meer combineren en niet bang zijn. Boodschap aan iedereen; AANVALLEN! De scheidsrechter; Even geen boodschap aan. Die was weer eens te laat en is daar op aangesproken.
Meteen na de fluit werd het verschil zichtbaar. Het bloed kolkte in de aderen van de Victorianen. De amper van griep bijgekomen Vos haalde al snel uit en legde de prachtige 2-1 in het net. Er volgde een vrije trap op 16-meter; Gijs meldde zich en deed wat hij wou; een keurige 3-1 binnendraaien. Het leuke van deze vrije trap was dat de keeper van CJVV een dusdanig hoge muur had opgestapeld (alle lange spelers) dat hij zelf helemaal niets meer zag! Daardoor grabbelde hij mis toen de bal hem naderde. Jiven, nog steeds fel en geïnspireerd deed ook weer een duit in het zakje; 4-1 en weer was het een fenomenaal stiftje. Don wilde niet achterblijven en het ontketende D7 liet via zijn voet de 5-1 aantekenen.
In de verte hoorden we de stoomfluit van de Sinterklaasboot duidelijk smeken. Ja jongens sorry, maar deze week moest het publiek even langs de lijn van D7 staan. Je weet nu waarom. Er sloop misschien wat vermoeidheid in de benen, of kou, want het was wel fris na de klaterende buien tijdens de warming up en de stormachtige winden. CJVV kwam namelijk in de eindfase nog drie keer heel dicht bij ons doel; de eerste werd voor open doel hopeloos gemist, wat een spontaan lachsalvo opleverde aan alle kanten. De tweede werd door onze verdediging gekeerd maar de derde keer was het toch nog raak; 5- 2 werd daarmee de eindstand.
Vuil en nat als wilde zwijntjes verlieten we het koude gras. De wedstrijd was een mooie, een spannende (alweer!), een sportieve, een heroïsche, een Victoriaanse.
Gefeliciteerd lui. We rekenen even uit; 3 bekerwedstrijden; ongeslagen. 9 Competitieduels; ongeslagen. Saldo: 12 wedstrijden ongeslagen. Het is een geweldig seizoen aan het worden. Volgende week.. pas op. De bekerwedstrijd tegen Almere! Om 13:30 is aldaar de aftrap. Laat ieder die niet kan komen zich snel melden, vanwege feestjes hebben we al twee uitvallers. Als we gaan ronselen willen graag snel weten hoeveel mensen er moeten komen. Groeten van uw verslaggever, die hoopt dat de volgende Ferrari die in Italië van de band rolt type "D7" gaat heten... Zou dat even kunen a.u.b?
PS
Veel plezier vanavond bij het Nederlands Elftal dat tegen Italië speelt. Enne, zet je schoen nog maar een keertje!
maandag 9 november 2009
D7: Op karakter
Beste allemaal,
Zaterdag hebben jullie je weer van je beste kant laten zien. In Wilnis was het koud en nat maar de wedstrijd die jullie hebben gespeeld was hartverwarmend. Keurig op tijd stonden jullie klaar en konden we de opstelling bekend maken. We hadden eindelijk Roel eens in het ware tenue binnen de ploeg! Diederik Bouter uit D6 viel in en Gijs speelde toch, ondanks zijn griepverschijnselen vrijdag. Jip, Tom en Bram konden niet meedoen.
De meiden van Wilnis MD1 waren duidelijk niet van plan om zich te laten piepelen. Vol overgave stortten zij zich in de strijd. D7 begon een beetje zoekend aan de partij. Veel passes kwamen niet goed aan, er was duidelijk wat geschoven met posities. Wilnis combineerde sterk en brak een paar keer goed uit, maar in onze achterhoede bleef de zaak keurig op slot. Diederik op links-back, was opgewassen tegen twee forse dames die beurtelings een poging deden hun rechtervleugel uit te buiten wat keer op keer mislukte. Tim stond weer als vanouds grondig op te ruimen. Een paar keer moest de bal over de zijlijn maar dikwijls ging het leer ook hoog naar de voorhoede. Anna en Roel vlogen een paar keer mooi weg op rechts. Bas en Knib deden hun best op links. Daan Vos scharrelde op alle fronten was kansjes bij elkaar. Gijs maakte zijn reputatie als vleugelspeler helemaal waar en liep een paar keer mooi door naar de achterlijn. Jiven had moeite om de stevige Winisserser meiden te passeren, het lukte wel een paar keer, samen met Don, maar ze weren toch vaak weer ingehaald en soms zelfs neergehaald. Gelukkig speelden we op kunstgras, erg fijn, zeker met het natte weer. Timo werd door het elftal al in de kleedkamer gecomplimenteerd voor zijn rol tijdens de training. Hij zit er lekker in en speelde ook een toffe wedstrijd. Ries maakte veelvuldig gebruik van zijn harde schot; in de eerste helft kwamen er meerdere kansen voor D7 simpelweg voort uit een harde en verre uitbal van onze keep.
Daan Vos liet zijn veters voorafgaand aan de wedstrijd strikken door de immer dienstbare coach. Die stelde wel een voorwaarde; Daan zou als contra-beleefdheid een doelpunt maken. Dat gebeurde niet maar wat Daan wel deed was ook een doelpunt waard: Tijdens een snelle uitbraak op links verschalkte hij een paar meidenbenen en legde daarna beheerst af op zijn naamgenoot; Daan Knibbeler scoorde de openingstreffer. Bij rust was het dus 1 - 0. Eervol voor beiden. Dat deze wedstrijd geen doelpuntenfestijn ging worden was allang duidelijk. Zaak dus om verstandig om te gaan met de voorsprong.
Vlak na rust had Wilnis geluk, nou ja, ze waren ook wel goed en heel erg gedreven. Een mooi opgebouwde aanval eindigde met een exclusief draaiballetje van een leuke blonde schutter: 1 - 1, de bal vloog in de verre hoek, uiterst laag. Onbereikbaar voor Ries, wel jammer. Pak op die bal, en er tegenaan maar weer.
De tweede helft was het stuivertje wisselen; keer op keer kregen we kansjes en moesten we de dames dicht bij ons doel dulden. Het bleef 1 -1 tot een paar minuten voor het einde. Maar toen was het Gijs, nog maar amper hersteld van griep die even stevig doordrukte en de verlossende 2 - 1 binnenschoot! Yes!!
De meiden van Wilnis waren er echt naar van, er had meer in gezeten, dat voelden ze wel. Ze hebben ook met een fantastische mentaliteit gespeeld. Maar wij hebben gewonnen!
Wij weten nu weer dat we verschillende spelers aan boord hebben die kunnen scoren, dat we ook in noodgevallen een goed middenveld en dito verdediging kunnen neerzetten. Met deze winst houden we onze gedeelde koppositie voorlopig vast, maar pas op; Breukelen deed ook goede zaken en blijft ons op doelsaldo nog steeds voor!
Tot volgende week!
Groeten van uw verslaggever die hoopt dat Roel, de bliksemsnelle Bouwman vanaf nu weer elke wedstrijd meedoet!
Zaterdag hebben jullie je weer van je beste kant laten zien. In Wilnis was het koud en nat maar de wedstrijd die jullie hebben gespeeld was hartverwarmend. Keurig op tijd stonden jullie klaar en konden we de opstelling bekend maken. We hadden eindelijk Roel eens in het ware tenue binnen de ploeg! Diederik Bouter uit D6 viel in en Gijs speelde toch, ondanks zijn griepverschijnselen vrijdag. Jip, Tom en Bram konden niet meedoen.
De meiden van Wilnis MD1 waren duidelijk niet van plan om zich te laten piepelen. Vol overgave stortten zij zich in de strijd. D7 begon een beetje zoekend aan de partij. Veel passes kwamen niet goed aan, er was duidelijk wat geschoven met posities. Wilnis combineerde sterk en brak een paar keer goed uit, maar in onze achterhoede bleef de zaak keurig op slot. Diederik op links-back, was opgewassen tegen twee forse dames die beurtelings een poging deden hun rechtervleugel uit te buiten wat keer op keer mislukte. Tim stond weer als vanouds grondig op te ruimen. Een paar keer moest de bal over de zijlijn maar dikwijls ging het leer ook hoog naar de voorhoede. Anna en Roel vlogen een paar keer mooi weg op rechts. Bas en Knib deden hun best op links. Daan Vos scharrelde op alle fronten was kansjes bij elkaar. Gijs maakte zijn reputatie als vleugelspeler helemaal waar en liep een paar keer mooi door naar de achterlijn. Jiven had moeite om de stevige Winisserser meiden te passeren, het lukte wel een paar keer, samen met Don, maar ze weren toch vaak weer ingehaald en soms zelfs neergehaald. Gelukkig speelden we op kunstgras, erg fijn, zeker met het natte weer. Timo werd door het elftal al in de kleedkamer gecomplimenteerd voor zijn rol tijdens de training. Hij zit er lekker in en speelde ook een toffe wedstrijd. Ries maakte veelvuldig gebruik van zijn harde schot; in de eerste helft kwamen er meerdere kansen voor D7 simpelweg voort uit een harde en verre uitbal van onze keep.
Daan Vos liet zijn veters voorafgaand aan de wedstrijd strikken door de immer dienstbare coach. Die stelde wel een voorwaarde; Daan zou als contra-beleefdheid een doelpunt maken. Dat gebeurde niet maar wat Daan wel deed was ook een doelpunt waard: Tijdens een snelle uitbraak op links verschalkte hij een paar meidenbenen en legde daarna beheerst af op zijn naamgenoot; Daan Knibbeler scoorde de openingstreffer. Bij rust was het dus 1 - 0. Eervol voor beiden. Dat deze wedstrijd geen doelpuntenfestijn ging worden was allang duidelijk. Zaak dus om verstandig om te gaan met de voorsprong.
Vlak na rust had Wilnis geluk, nou ja, ze waren ook wel goed en heel erg gedreven. Een mooi opgebouwde aanval eindigde met een exclusief draaiballetje van een leuke blonde schutter: 1 - 1, de bal vloog in de verre hoek, uiterst laag. Onbereikbaar voor Ries, wel jammer. Pak op die bal, en er tegenaan maar weer.
De tweede helft was het stuivertje wisselen; keer op keer kregen we kansjes en moesten we de dames dicht bij ons doel dulden. Het bleef 1 -1 tot een paar minuten voor het einde. Maar toen was het Gijs, nog maar amper hersteld van griep die even stevig doordrukte en de verlossende 2 - 1 binnenschoot! Yes!!
De meiden van Wilnis waren er echt naar van, er had meer in gezeten, dat voelden ze wel. Ze hebben ook met een fantastische mentaliteit gespeeld. Maar wij hebben gewonnen!
Wij weten nu weer dat we verschillende spelers aan boord hebben die kunnen scoren, dat we ook in noodgevallen een goed middenveld en dito verdediging kunnen neerzetten. Met deze winst houden we onze gedeelde koppositie voorlopig vast, maar pas op; Breukelen deed ook goede zaken en blijft ons op doelsaldo nog steeds voor!
Tot volgende week!
Groeten van uw verslaggever die hoopt dat Roel, de bliksemsnelle Bouwman vanaf nu weer elke wedstrijd meedoet!
zondag 1 november 2009
Thuis tegen BVV, een wedstrijd met twee gezichten...
Wel wel wel... Gefeliciteerd maar weer. D7 heeft het weer geflikt. Vanochtend zagen zo'n 30 gasten de wedstrijd Victoria D7 tegen BVV'31 en de uitslag is bepaald op 4 - 1. Terecht? Jawel. Victoria was beter. Was het een goede wedstrijd? Niet meteen, later werd het beter. Leg uit!
De match begon op tijd maar de spelers niet. Een slaperige D7 selectie geloofde het aanvankelijk wel. De eerste tien minuten was het een rommeltje op het veld wat misschien wel werd versterkt doordat niet iedereen op de hem bekende positie kon starten. En Anna, die begon als reserve. Ik denk; de warming-up moet wat strenger en geconcentreerder de volgende keer. U bent gewaarschuwd! Het beginspel speelde zich af op de helft van Victoria en BVV kreeg moed toen ze al na 6 minuten konden scoren. Ries hield aanvankelijk de korte hoek dicht maar in tweede instantie was het vissen. Tim deed goed mee en verdedigde op de lijn maar het gat met het net was te groot voor de beiden heren. 0-1.
BVV voelde dat er wat te halen was en bleef aandringen. Inmiddels waren de Victorianen wel wat beter op temperatuur. De keeper moest zich helemaal links strekken en ging languit om de bal tegen de paal te tikken. Met wat geduw en gekluts werd het daarna gelukkig slechts een corner, maar de focus van Victoria werd beter. Timo kreeg in deze fase een harde bal in de maagstreek maar bleef op het veld om te spelen. Later zou hij nog eens stevig uithalen en was hij net als de vorige keer heel dicht bij een treffer.
D7 begon te knokken. Het spel bewoog zich meer naar de goede helft van het veld en er kwamen kansen. Gijs liet een paar hele mooie corners vliegen en bijna was het gelijk, maar voor het zover kwam hadden we al met het rustsignaal val de overigens zwak fluitende scheidsrechter van doen. (Hoezo zwak? Nou dat zal ik je vertellen; vader Bouwman hanteerde de vlag en dat deed hij overtuigend. Bovendien; klein is hij niet maar de scheidsrechter liet een aantal overduidelijke vlaggenshows voor buitenspelsituaties gewoon passeren. Heel vreemd.)
In de rust gaf Michael een duidelijke boodschap mee; ga ervoor vecten en dan winnen we, en dat is zeker. Het is ook gebeurd. Victoria brak een paar keer verrassend uit maar uiteindelijk kwamen twee goals uit fraaie uitgespeelde situaties met klasse inzet en afwerken van Jiven.
Hij tekende voor de 1-1 maar even later ook voor de 2-1! Super! Het niveau steeg met sprongen, er werd van tijd tot tijd professioneel gecombineerd en het werd weer het echte stoere D7 dat we te zien kregen. BVV liet zich niet onbetuigd en vocht terug, daarbij soms veel risico nemend. Prachtig. Maar Tim ruimde gewoon alles op, tikte ook een paar maal handig terug op Ries en met een goeie loeier die daarop volgde lag de bal alweer in de voeten van Knibbeler. Dan werd het dus opeens countervoetbal. Lang niet gek, vooral niet omdat Bas, Don en Vos daaruit fijne kansen zagen ontstaan. De opluchting was groot toen Don ontspannen 3-1 binnenschoot. Bas haalde enkele malen uit maar miste helaas net. Daan Vos bewees zich dit keer door vooral veel organisatie op het middenveld te doen.
Anna vocht voor haar leven in de achterhoede en schakelde menig uitbrekende BVV-er uit, met groot zelfvertrouwen ging ze geen enkel duel uit de weg.
Op de linker vleugel werkte Jip keihard hetgeen de tegenstander (hij leek een beetje op Kah) eenmaal zodanig frustreerde dat hij zich maar gewoon languit liet vallen. Geen overtreding natuurlijk! Gewoon gek gemaakt door een dijk van een links-back. Zo doe je dat.
Bij een van de aanvalletjes van Victoria meenden we Jiven een echte Schwalbe te zien maken... Dat moet hij toch nog eens uitleggen!!! De scheids zag er (ook) niets in dus ging het spel door. In een flits lag het leer alweer op de andere kant en brak er een BVV-er solo uit. Hij ging alleen en recht op onze keeper af die zich als een spin breed maakte en het korte lage schot gelukkig net buiten de palen wist te werken. Daan Vos had er een minuutje voor tijd nog geen genoeg van. Met een slalommende beweging zette hij de verdediging van BVV mooi te kakken en legde de bal sympathiek in het vriendelijk opverende net; 4 - 1!
Einde wedstrijd.
Punt van aandacht; de corners aan onze kant, dus bij ons doel leveren veel gevaar op. Niet altijd maar soms lopen er veel te veel tegenstanders vrij. En wordt de bal te laat weggewerkt. Kijk even naar de foto en ga er maar eens over in discussie met je ouders en met de trainer! Michael wil er vast en zeker iets over zeggen deze week. Staan jullie op deze foto nou juist goed, of juist niet!??
Overigens, jongens en meisjes; jullie realiseren je wellicht ook dat een trainer die twee keer per week met deze groep traint en de veld- directie doet intussen weet waar D7 toe in staat is. De samenwerking met het team is gewoon erg goed! Complimenten daarvoor, voor iedereen.
Dank voor de wedstijd, het was mooi, het kon beter. Daar blijven we aan werken!
Tot volgende week!
Groeten van jullie verslaggever, die hoopt dat er dit jaar geen enkel duel wordt afgelast!
PS1, het meisje rechts op de foto met de rode jas is (overduidelijk) het zusje van Madonna. Ze denkt er het hare van.
PS2, kijk even op de link van de competitiestand, onze D7 staat nu op een 3e plaats, als de uitslag van de wedstrijd tegen Victoria D7 nou ook eindelijk eens wordt verwerkt staan we 1e!!
De match begon op tijd maar de spelers niet. Een slaperige D7 selectie geloofde het aanvankelijk wel. De eerste tien minuten was het een rommeltje op het veld wat misschien wel werd versterkt doordat niet iedereen op de hem bekende positie kon starten. En Anna, die begon als reserve. Ik denk; de warming-up moet wat strenger en geconcentreerder de volgende keer. U bent gewaarschuwd! Het beginspel speelde zich af op de helft van Victoria en BVV kreeg moed toen ze al na 6 minuten konden scoren. Ries hield aanvankelijk de korte hoek dicht maar in tweede instantie was het vissen. Tim deed goed mee en verdedigde op de lijn maar het gat met het net was te groot voor de beiden heren. 0-1.
BVV voelde dat er wat te halen was en bleef aandringen. Inmiddels waren de Victorianen wel wat beter op temperatuur. De keeper moest zich helemaal links strekken en ging languit om de bal tegen de paal te tikken. Met wat geduw en gekluts werd het daarna gelukkig slechts een corner, maar de focus van Victoria werd beter. Timo kreeg in deze fase een harde bal in de maagstreek maar bleef op het veld om te spelen. Later zou hij nog eens stevig uithalen en was hij net als de vorige keer heel dicht bij een treffer.
D7 begon te knokken. Het spel bewoog zich meer naar de goede helft van het veld en er kwamen kansen. Gijs liet een paar hele mooie corners vliegen en bijna was het gelijk, maar voor het zover kwam hadden we al met het rustsignaal val de overigens zwak fluitende scheidsrechter van doen. (Hoezo zwak? Nou dat zal ik je vertellen; vader Bouwman hanteerde de vlag en dat deed hij overtuigend. Bovendien; klein is hij niet maar de scheidsrechter liet een aantal overduidelijke vlaggenshows voor buitenspelsituaties gewoon passeren. Heel vreemd.)
In de rust gaf Michael een duidelijke boodschap mee; ga ervoor vecten en dan winnen we, en dat is zeker. Het is ook gebeurd. Victoria brak een paar keer verrassend uit maar uiteindelijk kwamen twee goals uit fraaie uitgespeelde situaties met klasse inzet en afwerken van Jiven.
Hij tekende voor de 1-1 maar even later ook voor de 2-1! Super! Het niveau steeg met sprongen, er werd van tijd tot tijd professioneel gecombineerd en het werd weer het echte stoere D7 dat we te zien kregen. BVV liet zich niet onbetuigd en vocht terug, daarbij soms veel risico nemend. Prachtig. Maar Tim ruimde gewoon alles op, tikte ook een paar maal handig terug op Ries en met een goeie loeier die daarop volgde lag de bal alweer in de voeten van Knibbeler. Dan werd het dus opeens countervoetbal. Lang niet gek, vooral niet omdat Bas, Don en Vos daaruit fijne kansen zagen ontstaan. De opluchting was groot toen Don ontspannen 3-1 binnenschoot. Bas haalde enkele malen uit maar miste helaas net. Daan Vos bewees zich dit keer door vooral veel organisatie op het middenveld te doen.
Anna vocht voor haar leven in de achterhoede en schakelde menig uitbrekende BVV-er uit, met groot zelfvertrouwen ging ze geen enkel duel uit de weg.
Op de linker vleugel werkte Jip keihard hetgeen de tegenstander (hij leek een beetje op Kah) eenmaal zodanig frustreerde dat hij zich maar gewoon languit liet vallen. Geen overtreding natuurlijk! Gewoon gek gemaakt door een dijk van een links-back. Zo doe je dat.
Bij een van de aanvalletjes van Victoria meenden we Jiven een echte Schwalbe te zien maken... Dat moet hij toch nog eens uitleggen!!! De scheids zag er (ook) niets in dus ging het spel door. In een flits lag het leer alweer op de andere kant en brak er een BVV-er solo uit. Hij ging alleen en recht op onze keeper af die zich als een spin breed maakte en het korte lage schot gelukkig net buiten de palen wist te werken. Daan Vos had er een minuutje voor tijd nog geen genoeg van. Met een slalommende beweging zette hij de verdediging van BVV mooi te kakken en legde de bal sympathiek in het vriendelijk opverende net; 4 - 1!
Einde wedstrijd.
Punt van aandacht; de corners aan onze kant, dus bij ons doel leveren veel gevaar op. Niet altijd maar soms lopen er veel te veel tegenstanders vrij. En wordt de bal te laat weggewerkt. Kijk even naar de foto en ga er maar eens over in discussie met je ouders en met de trainer! Michael wil er vast en zeker iets over zeggen deze week. Staan jullie op deze foto nou juist goed, of juist niet!??
Overigens, jongens en meisjes; jullie realiseren je wellicht ook dat een trainer die twee keer per week met deze groep traint en de veld- directie doet intussen weet waar D7 toe in staat is. De samenwerking met het team is gewoon erg goed! Complimenten daarvoor, voor iedereen.
Dank voor de wedstijd, het was mooi, het kon beter. Daar blijven we aan werken!
Tot volgende week!
Groeten van jullie verslaggever, die hoopt dat er dit jaar geen enkel duel wordt afgelast!
PS1, het meisje rechts op de foto met de rode jas is (overduidelijk) het zusje van Madonna. Ze denkt er het hare van.
PS2, kijk even op de link van de competitiestand, onze D7 staat nu op een 3e plaats, als de uitslag van de wedstrijd tegen Victoria D7 nou ook eindelijk eens wordt verwerkt staan we 1e!!
zaterdag 17 oktober 2009
Feest bij CSW
De aankondiging in de kantine van CSW was aanlokkelijk: Feest bij CSW, met als hoogtepunt het verkopen van lootjes voor 50ct. en als klap op de vuurpijl een spetterend optreden van Toine Kremers. Wie wil dit nou niet?? Zelfs het feit dat onze vrienden van Victoria D6 in onze poule vanmorgen hadden gewonnen van de meiden van CSW kon de pret niet drukken....
Maar de focus moest eerst op de wedstrijd, de warming up deden we in onze nieuwe windjacks, allen voorzien van onze eigen naam! Dik man!
Tijdens de warming-up viel het ons al op dat tegenstanders behoorlijk groot waren, als dit geen 5dejaars D-spelers waren, dan weet ik het niet meer... De eerste helft van Victoria was niet best, voorin konden we de bal niet vasthouden en achterin was het paniek. Lange ballen naar voren, die vervolgens keihard weer terugkwamen. Dat we achterkwamen was dan ook geen wonder. In de 8e minuut had CSW eerst een corner die bij een vrijstaande speler kwam en door Ries nog werd gered. Daarna was gerommel achterin er echter de oorzaak van dat we met 1-0 achterkwamen. Vanaf 'randje-strafschop' werd de bal snoeihard ingeschoten. Victoria toonde echter veerkracht, een voorzet van Gijs werd door Don doorgespeeld naar Vos, die de 1-1 binnenschoot. Rust bracht dit echter niet in het spel, want 3 minuten later stonden we al weer achter: 2-1.... Ditmaal duurde het 5 minuten totdat we deze klap te bovenkwamen, al hadden we hier wel de hulp van de CSW-keeper voor nodig. Een counter van Vos leek vast te lopen, maar hij zag de meegelopen Gijs vrijstaan op rechts, deze schoot de bal niet goed in, maar de keeper van CSW verkeek zich hierop en dook eroverheen: 2-2. Met deze aansluitingstreffer leek Victoria ook wakker geworden te zijn, maar echt scherp werden we pas nadat ons een zuivere doelkans werd onthouden. Een terugspeelbal werd door de keeper van CSW in de handen genomen, en een indirecte vrije trap, op 5 meter van de goals is de officiele sanctie die daarop staat. De grensrechter (die onze Victoria-aanvallers de hele tijd al onterecht terugvlagde) deed of er niets aan de hand was en de scheids floot er niet voor.
Waar we ons in de eerste helft voornamelijk warmde aan de zon, deden we dat in de tweede helft aan de spanning! Wat een pot! De Victorianen kwamen als herboren uit de rust, en gingen vol voor de winst.... Doelkansen werden zich aaneen geregen door de blauw-witten, met als hoogtepunt het schot op de lat van Bas. Het spel in de tweede helft was hardverwarmend en verdiende ook een winnende treffer! Maar helaas kwam die niet. Ook in de tweede helft was de scheids niet op onze hand, door een zuivere penalty niet te geven (hands). Zelfs Timo had nog een vrije kans voor het doel, maar schoot de bal helaas over. De strijd was van beide kanten zwaar, met tranen over en weer. Aan onze zijde waren het Jiven (noppen op zijn borst) en Jip (bal in het gezicht), die pijn hadden. Aan de andere kant hadden de CSW-ers ook nog een aantal goede kansen uit counters, maar telkens was het Ries die op zijn plek stond. Een paar minuten voor tijd leken we de pot toch te gaan verliezen, de spits van CSW had Ries geklopt, maar daar was onze Tijger Knib, die met een magistrale sliding de winnende voorkwam.
Toen de stofwolken waren gaan liggen, overheerste de teleurstelling dat we de goede tweede helft niet hadden kunnen bekronen. Maar de eerlijkheid gebied ons te zeggen dat we op basis van de eerste helft ook niet verdiende te winnen. Een gelijkspel was overall terecht. Gelukkig had Breukelen vandaag ook 2 punten verspeeld (tegen CJVV D4), dus blijft de stand bovenin redelijk gelijk.
In Wilnis kon nu het grote feest beginnen, leuk voor hen, maar het blijft eeuwig zonde dat we het spetterend optreden van Toine Kremers moesten missen....
Maar de focus moest eerst op de wedstrijd, de warming up deden we in onze nieuwe windjacks, allen voorzien van onze eigen naam! Dik man!
Tijdens de warming-up viel het ons al op dat tegenstanders behoorlijk groot waren, als dit geen 5dejaars D-spelers waren, dan weet ik het niet meer... De eerste helft van Victoria was niet best, voorin konden we de bal niet vasthouden en achterin was het paniek. Lange ballen naar voren, die vervolgens keihard weer terugkwamen. Dat we achterkwamen was dan ook geen wonder. In de 8e minuut had CSW eerst een corner die bij een vrijstaande speler kwam en door Ries nog werd gered. Daarna was gerommel achterin er echter de oorzaak van dat we met 1-0 achterkwamen. Vanaf 'randje-strafschop' werd de bal snoeihard ingeschoten. Victoria toonde echter veerkracht, een voorzet van Gijs werd door Don doorgespeeld naar Vos, die de 1-1 binnenschoot. Rust bracht dit echter niet in het spel, want 3 minuten later stonden we al weer achter: 2-1.... Ditmaal duurde het 5 minuten totdat we deze klap te bovenkwamen, al hadden we hier wel de hulp van de CSW-keeper voor nodig. Een counter van Vos leek vast te lopen, maar hij zag de meegelopen Gijs vrijstaan op rechts, deze schoot de bal niet goed in, maar de keeper van CSW verkeek zich hierop en dook eroverheen: 2-2. Met deze aansluitingstreffer leek Victoria ook wakker geworden te zijn, maar echt scherp werden we pas nadat ons een zuivere doelkans werd onthouden. Een terugspeelbal werd door de keeper van CSW in de handen genomen, en een indirecte vrije trap, op 5 meter van de goals is de officiele sanctie die daarop staat. De grensrechter (die onze Victoria-aanvallers de hele tijd al onterecht terugvlagde) deed of er niets aan de hand was en de scheids floot er niet voor.
Waar we ons in de eerste helft voornamelijk warmde aan de zon, deden we dat in de tweede helft aan de spanning! Wat een pot! De Victorianen kwamen als herboren uit de rust, en gingen vol voor de winst.... Doelkansen werden zich aaneen geregen door de blauw-witten, met als hoogtepunt het schot op de lat van Bas. Het spel in de tweede helft was hardverwarmend en verdiende ook een winnende treffer! Maar helaas kwam die niet. Ook in de tweede helft was de scheids niet op onze hand, door een zuivere penalty niet te geven (hands). Zelfs Timo had nog een vrije kans voor het doel, maar schoot de bal helaas over. De strijd was van beide kanten zwaar, met tranen over en weer. Aan onze zijde waren het Jiven (noppen op zijn borst) en Jip (bal in het gezicht), die pijn hadden. Aan de andere kant hadden de CSW-ers ook nog een aantal goede kansen uit counters, maar telkens was het Ries die op zijn plek stond. Een paar minuten voor tijd leken we de pot toch te gaan verliezen, de spits van CSW had Ries geklopt, maar daar was onze Tijger Knib, die met een magistrale sliding de winnende voorkwam.
Toen de stofwolken waren gaan liggen, overheerste de teleurstelling dat we de goede tweede helft niet hadden kunnen bekronen. Maar de eerlijkheid gebied ons te zeggen dat we op basis van de eerste helft ook niet verdiende te winnen. Een gelijkspel was overall terecht. Gelukkig had Breukelen vandaag ook 2 punten verspeeld (tegen CJVV D4), dus blijft de stand bovenin redelijk gelijk.
In Wilnis kon nu het grote feest beginnen, leuk voor hen, maar het blijft eeuwig zonde dat we het spetterend optreden van Toine Kremers moesten missen....
zaterdag 10 oktober 2009
Ontdekkingsreis naar Nieuwland: 0-2 winst
Na het teleurstellende gelijkspel van vorige week tegen koploper Breukelen, mochten we vandaag naar Nieuwland. Waar, hoor ik u denken? Nieuwland, in Amersfoort. Voor velen was het de eerste keer in hun voetballoopbaan dat ze in Amersfoort terecht kwamen, maar het moet gezegd, het is een mooi complex!
Strak om 10 uur floot de, in prachtig fluoriserend geel gestoken, scheids voor het begin van deze wedstrijd. We wisten eigenlijk niet wat we van deze tegenstander moesten verwachten, maar de D3 van Nieuwland was wel in een prachtig tenue gestoken.
Vanaf de eerste minuut maakte de Victoria duidelijk dat ze niet voor de lol helemaal naar Amersfoort waren afgereisd, hier moest gewonnen worden! De eerste 10 minuten waren voor Victoria, met een licht overwicht. Maar telkenmale hielpen we dit overwicht om zeep door teamleden in buitenspel positie aan te spelen. Toegegeven, de scheids floot ook wel wat pietluttig, maar als goede voetballer moet je hier mee om kunnen gaan. In de 14e minuut was de eerste grote kans voor Bas, vanaf links ging hij alleen op de keeper af, en had eigenlijk moeten scoren. Maar helaas schoot hij net naast, geeft niets, kop omhoog en volgende keer meer geluk.... Door deze kans werd Nieuwland echter wakker, en besloot meer naar voren te spelen. Dit resulteerde in een fase waarin de tegenstander duidelijk beter was, en kregen zij ook hun eerste grote kans. Maar ook zij konden hier niet mee omgaan. In de 20e minuut kreeg Bas zijn tweede grote kans, nu werd deze wel goed ingeschoten, maar lag de keeper in de weg. Nadat Don de plek in de spits had ingenomen van Timo werd de aanval van Victoria pas echt gevaarlijk. Eerst was er een steekbal van Gijs op Don, die net door de keeper werd gepakt, daarna was er een voorzet van op Bas, die Don vrij zag staan en hem in de diepte inspeelde. Nu maakte Don geen fout: 1-0! Dat we er hiermee nog niet waren werd enkele minuten daarna pijnlijk duidelijk. Door een verdedigingsfout achterin sneden 3 Nieuwlanders door de verdediging alleen op de keeper af. Maar gelukkig staat Ries daar niet voor niets en hij loste dit probleem goed op... Twee minuten later moest Ries ver uitkomen, maar werd hij geklopt, waarna Tom op de doellijn uitkomst bracht en de bal hoog over knalde. De corner van Nieuwland leverde gelukkig niets op.
In de tweede helft leek de partij eerst een beetje in te dutten, maar na een goede 10 minuten was het Jiven die de partij op slot gooide door een losgelaten bal van de keeper snoeihard in te schieten. Hierna leek Nieuwland het op te geven, want de eerste 25 minuten van de tweede helft kwamen zij er niet aan te pas. Het was Victoria dat de klok sloeg. Gedragen door topper-keeper Ries, een sterk verdedigingsblok (Tom, Tim, Jip) en een paar kanjers op het middenveld (Vos, Knib, Bas en Anna) konden de aanvallers van Victoria (Jiven, Don, Gijs, Timo) naar hartelust voetballen voorin. Steekballetjes die aankwamen, een-tweetjes die sloten, diepteballen op aankwamen, het was mooi voetbal vandaag. Coach Michael begint al aardig wat lijn in het team te krijgen!
Verder moeten we leren dat de scheidsrechter de baas is op het veld. We kunnen het wel eens niet met de beste man eens zijn, maar zet je daar overheen! Sommige spelers in het veld hebben er een handje van om de scheidsrechter van alles de schuld te geven, en vandaag waren er ook wat ouders die zich niet onbetuigd lieten. Dit kan niet en ontneemt de fluitist het plezier, wat uiteindelijk tegen ons gaat werken. Wat wel geweldig was, was dat onze langdurig geblesseerde Roel en Max helemaal naar Amersfoort waren gekomen om het team aan te moedigen, klasse, dit is echte teamspirit!
Even een blik op de stand leert dat we na vandaag 3 gewonnen 2 gelijkgespeeld hebben, met 11 punten (alleen moet op de knvb-site de uitslag van de wedstrijd tegen de D6 van Victoria nog verwerkt worden...). De concurrenten Breukelen D3 en CSW MD1 hielden het vandaag op een 1-1 gelijkspel, dus het ws vandaag een goede dag!
Volgende week spelen we uit in Wilnis, tegen CSW D6. Dan gaat de Victoria D7-roadshow verder.....
Strak om 10 uur floot de, in prachtig fluoriserend geel gestoken, scheids voor het begin van deze wedstrijd. We wisten eigenlijk niet wat we van deze tegenstander moesten verwachten, maar de D3 van Nieuwland was wel in een prachtig tenue gestoken.
Vanaf de eerste minuut maakte de Victoria duidelijk dat ze niet voor de lol helemaal naar Amersfoort waren afgereisd, hier moest gewonnen worden! De eerste 10 minuten waren voor Victoria, met een licht overwicht. Maar telkenmale hielpen we dit overwicht om zeep door teamleden in buitenspel positie aan te spelen. Toegegeven, de scheids floot ook wel wat pietluttig, maar als goede voetballer moet je hier mee om kunnen gaan. In de 14e minuut was de eerste grote kans voor Bas, vanaf links ging hij alleen op de keeper af, en had eigenlijk moeten scoren. Maar helaas schoot hij net naast, geeft niets, kop omhoog en volgende keer meer geluk.... Door deze kans werd Nieuwland echter wakker, en besloot meer naar voren te spelen. Dit resulteerde in een fase waarin de tegenstander duidelijk beter was, en kregen zij ook hun eerste grote kans. Maar ook zij konden hier niet mee omgaan. In de 20e minuut kreeg Bas zijn tweede grote kans, nu werd deze wel goed ingeschoten, maar lag de keeper in de weg. Nadat Don de plek in de spits had ingenomen van Timo werd de aanval van Victoria pas echt gevaarlijk. Eerst was er een steekbal van Gijs op Don, die net door de keeper werd gepakt, daarna was er een voorzet van op Bas, die Don vrij zag staan en hem in de diepte inspeelde. Nu maakte Don geen fout: 1-0! Dat we er hiermee nog niet waren werd enkele minuten daarna pijnlijk duidelijk. Door een verdedigingsfout achterin sneden 3 Nieuwlanders door de verdediging alleen op de keeper af. Maar gelukkig staat Ries daar niet voor niets en hij loste dit probleem goed op... Twee minuten later moest Ries ver uitkomen, maar werd hij geklopt, waarna Tom op de doellijn uitkomst bracht en de bal hoog over knalde. De corner van Nieuwland leverde gelukkig niets op.
In de tweede helft leek de partij eerst een beetje in te dutten, maar na een goede 10 minuten was het Jiven die de partij op slot gooide door een losgelaten bal van de keeper snoeihard in te schieten. Hierna leek Nieuwland het op te geven, want de eerste 25 minuten van de tweede helft kwamen zij er niet aan te pas. Het was Victoria dat de klok sloeg. Gedragen door topper-keeper Ries, een sterk verdedigingsblok (Tom, Tim, Jip) en een paar kanjers op het middenveld (Vos, Knib, Bas en Anna) konden de aanvallers van Victoria (Jiven, Don, Gijs, Timo) naar hartelust voetballen voorin. Steekballetjes die aankwamen, een-tweetjes die sloten, diepteballen op aankwamen, het was mooi voetbal vandaag. Coach Michael begint al aardig wat lijn in het team te krijgen!
Verder moeten we leren dat de scheidsrechter de baas is op het veld. We kunnen het wel eens niet met de beste man eens zijn, maar zet je daar overheen! Sommige spelers in het veld hebben er een handje van om de scheidsrechter van alles de schuld te geven, en vandaag waren er ook wat ouders die zich niet onbetuigd lieten. Dit kan niet en ontneemt de fluitist het plezier, wat uiteindelijk tegen ons gaat werken. Wat wel geweldig was, was dat onze langdurig geblesseerde Roel en Max helemaal naar Amersfoort waren gekomen om het team aan te moedigen, klasse, dit is echte teamspirit!
Even een blik op de stand leert dat we na vandaag 3 gewonnen 2 gelijkgespeeld hebben, met 11 punten (alleen moet op de knvb-site de uitslag van de wedstrijd tegen de D6 van Victoria nog verwerkt worden...). De concurrenten Breukelen D3 en CSW MD1 hielden het vandaag op een 1-1 gelijkspel, dus het ws vandaag een goede dag!
Volgende week spelen we uit in Wilnis, tegen CSW D6. Dan gaat de Victoria D7-roadshow verder.....
dinsdag 6 oktober 2009
Zaterdag 1-1
Voetbalvrienden en -vriendinnen,
De wedstrijd van afgelopen zaterdag werd een spektakelstuk.
In het weekend waarin topclub PSV het bij FC Utrecht meer dan zwaar had maar toch met een gelijkspel (en de staart tussen de benen) naar huis mocht, liet Victoria D7 n feite hetzelfde beeld zien.
Tegen de koploper Breukelen FC D3 werd met enig ontzag opgekeken. D7 had wat uitvallers maar konden gelukkig rekenen op de steun van D4-maatjes! De invallers waren op het hele veld terug te vinden. De spanning was vooraf al voelbaar; iedereen stond al vroeg opgesteld op het inmiddels vertrouwde veld 4. De scheidsrechter blameerde de club door 1 minuut over tien rokend het veld op te komen lopen. Over de dresscode willen we eigenlijk helemaal niets zeggen, maar het zag er natuurlijk niet uit. Dat de jongeman niet struikelde over zijn eigen hippe buckle-riem mag wel een wonder heten. Hopelijk kan hij fluiten... dachten we toen nog.
Ten aanval!
Victoria liet meteen zien dat het de bovenliggende partij was. Vele kansen werden gecreëerd, maar Breukelen beschikte over een buitengewoon goede en brutale keeper die alleen al door zijn verschijning menig bal naast het doel wist te dirigeren! Leer daar wel wat van jongens! Een korte harde tik in de lage hoek en ook zo'n knul heeft het nakijken! Het leek of Victoria iets te banauwd was om brutaal te scoren.
In onze verdediging ging het ook erg goed. De invallers pasten in het systeem dat Michael goed had uitgedacht. Onze laatste man met de gele schoenen greep meermaals heldhaftig in wat dreiging voor ons doel voorkwam. Helaas kwamen de koppige vleugelspelertjes uit het Breukelse toch een paar keer dichtbij en eenmaal flipte de bal na een kluts tussen de vingers van onze doelman heen. 0-1. Hij rekende zichzelf dat zwaar aan overigens maar de verdedigers waren er snel bij om de kop op te houden. Mooie kerels man!
Aan de slag dus!
Gelukkig was Victoria niet vergeten dat er kansen waren geweest en in feite sprong de ploeg meteen opnieuw in de juiste houding. En zie; de kansen kwamen vanzelf weer. Er werd bij vlagen nog wel eens gepingeld maar overwegend zag het er goed uit; veel tikken, de bal laten lopen en combineren, samen in driekhoejes. (Bent u er nog? U verstaat dit jargon toch wel!? Heel normaal hoor!) Uiteindelijk wisten we via een slinkse aanval over de linkervleugel de bal onder de keeper door te tikken. Wat een opluchting: 1-1!
De keeper boerde even en kwam weer overeind. Intussen was iedereen langs de lijn de mening toegedaan dat WIJ dit moesten winnen.
Het eindspel was zinderend. Gesterkt door pure kracht, tijdloze kwaliteit en de aanmoedigingen van vele vaders en moeders langs de lijn stromde D7 door!
Kanonne... wat een kansen... maar hij wilde er niet meer in. Of toch...!? JAWEL! Laat in de wedstrijd werd en gelukkig toch nog gescoord..!!! Victoria wint met 2-1!!
En toen werd ik wakker uit mijn droom. Want een Ongediplomeerde Breukelende grensrechter met een zeer dik montuur stak het gele katoen omhoog en kreeg van de scheidsrechter zonder meer gelijk; buitenspel. Doelpunt afgekeurd.
We zijn te laat bij onze positieven gekomen. De coaches hadden misschien als dollen het veld op moeten rennen (Style: Van Gaal) om de scheidsrechter duidelijk te maken dat het HELEMAAL GEEN BUITENSPEL KON ZIJN want de bal werd vlak voor de goal door de keeper geraakt... maar daarvoor zijn ze waarschijnlijk van nature te bescheiden.
Tumultueus eindigde het spel en de Breukelaren haastten zich met de staart tussen de benen van het veld af. Gauw! Weg! Naar Huisssssss!!!
Gelijk hebben is niet altijd hetzelfde als gelijk krijgen jongelui. Dat weten we dan ook weer.
Op maandagmorgen kopte het AD dat FC Utrecht 15 kansen miste om PSV in eigen huis te verslaan, maar de fenomenale keeper hield de deur daar dicht. Tsja. Voetbal. Je hebt pas gewonnen als je de meeste (en door de scheidsrechter erkende) doelpunten hebt gemaakt. Eerder niet. FC Breukelen is heel gelukkig weggekomen van het Jagerspaadje. Dat weten ze zelf ook. Maar ze zijn nog niet van ons af...
We bedanken de coaches en spelers van D4 die zelf ook nog moesten optreden zaterdag maar niettemin hun beste beentje voor zetten om de eer van D7 oog te houden!!
Tot volgende week!
Uw verslaggever, die hoopt dat het zaterdag in Breukelen goed hard regent!
De wedstrijd van afgelopen zaterdag werd een spektakelstuk.
In het weekend waarin topclub PSV het bij FC Utrecht meer dan zwaar had maar toch met een gelijkspel (en de staart tussen de benen) naar huis mocht, liet Victoria D7 n feite hetzelfde beeld zien.
Tegen de koploper Breukelen FC D3 werd met enig ontzag opgekeken. D7 had wat uitvallers maar konden gelukkig rekenen op de steun van D4-maatjes! De invallers waren op het hele veld terug te vinden. De spanning was vooraf al voelbaar; iedereen stond al vroeg opgesteld op het inmiddels vertrouwde veld 4. De scheidsrechter blameerde de club door 1 minuut over tien rokend het veld op te komen lopen. Over de dresscode willen we eigenlijk helemaal niets zeggen, maar het zag er natuurlijk niet uit. Dat de jongeman niet struikelde over zijn eigen hippe buckle-riem mag wel een wonder heten. Hopelijk kan hij fluiten... dachten we toen nog.
Ten aanval!
Victoria liet meteen zien dat het de bovenliggende partij was. Vele kansen werden gecreëerd, maar Breukelen beschikte over een buitengewoon goede en brutale keeper die alleen al door zijn verschijning menig bal naast het doel wist te dirigeren! Leer daar wel wat van jongens! Een korte harde tik in de lage hoek en ook zo'n knul heeft het nakijken! Het leek of Victoria iets te banauwd was om brutaal te scoren.
In onze verdediging ging het ook erg goed. De invallers pasten in het systeem dat Michael goed had uitgedacht. Onze laatste man met de gele schoenen greep meermaals heldhaftig in wat dreiging voor ons doel voorkwam. Helaas kwamen de koppige vleugelspelertjes uit het Breukelse toch een paar keer dichtbij en eenmaal flipte de bal na een kluts tussen de vingers van onze doelman heen. 0-1. Hij rekende zichzelf dat zwaar aan overigens maar de verdedigers waren er snel bij om de kop op te houden. Mooie kerels man!
Aan de slag dus!
Gelukkig was Victoria niet vergeten dat er kansen waren geweest en in feite sprong de ploeg meteen opnieuw in de juiste houding. En zie; de kansen kwamen vanzelf weer. Er werd bij vlagen nog wel eens gepingeld maar overwegend zag het er goed uit; veel tikken, de bal laten lopen en combineren, samen in driekhoejes. (Bent u er nog? U verstaat dit jargon toch wel!? Heel normaal hoor!) Uiteindelijk wisten we via een slinkse aanval over de linkervleugel de bal onder de keeper door te tikken. Wat een opluchting: 1-1!
De keeper boerde even en kwam weer overeind. Intussen was iedereen langs de lijn de mening toegedaan dat WIJ dit moesten winnen.
Het eindspel was zinderend. Gesterkt door pure kracht, tijdloze kwaliteit en de aanmoedigingen van vele vaders en moeders langs de lijn stromde D7 door!
Kanonne... wat een kansen... maar hij wilde er niet meer in. Of toch...!? JAWEL! Laat in de wedstrijd werd en gelukkig toch nog gescoord..!!! Victoria wint met 2-1!!
En toen werd ik wakker uit mijn droom. Want een Ongediplomeerde Breukelende grensrechter met een zeer dik montuur stak het gele katoen omhoog en kreeg van de scheidsrechter zonder meer gelijk; buitenspel. Doelpunt afgekeurd.
We zijn te laat bij onze positieven gekomen. De coaches hadden misschien als dollen het veld op moeten rennen (Style: Van Gaal) om de scheidsrechter duidelijk te maken dat het HELEMAAL GEEN BUITENSPEL KON ZIJN want de bal werd vlak voor de goal door de keeper geraakt... maar daarvoor zijn ze waarschijnlijk van nature te bescheiden.
Tumultueus eindigde het spel en de Breukelaren haastten zich met de staart tussen de benen van het veld af. Gauw! Weg! Naar Huisssssss!!!
Gelijk hebben is niet altijd hetzelfde als gelijk krijgen jongelui. Dat weten we dan ook weer.
Op maandagmorgen kopte het AD dat FC Utrecht 15 kansen miste om PSV in eigen huis te verslaan, maar de fenomenale keeper hield de deur daar dicht. Tsja. Voetbal. Je hebt pas gewonnen als je de meeste (en door de scheidsrechter erkende) doelpunten hebt gemaakt. Eerder niet. FC Breukelen is heel gelukkig weggekomen van het Jagerspaadje. Dat weten ze zelf ook. Maar ze zijn nog niet van ons af...
We bedanken de coaches en spelers van D4 die zelf ook nog moesten optreden zaterdag maar niettemin hun beste beentje voor zetten om de eer van D7 oog te houden!!
Tot volgende week!
Uw verslaggever, die hoopt dat het zaterdag in Breukelen goed hard regent!
zondag 27 september 2009
D7 neemt in de tweede helft afstand van Altius D3
Doordat de KNVB de poule van Victoria D7 in deze week had veranderd gingen we vandaag niet met de auto naar Maarsen, maar op de fiets naar Altius. In de D3 van Altius speelt Martijn, Martijn heeft zijn opleiding genoten bij Victoria en heeft na een prachtige carriere (F17, F2, E5, E4) de switch naar Altius gemaakt. Helaas was hij vandaag afwezig, want vele oud-teamgenootjes hadden hem graag het leven zuur gemaakt....
Ook bij ons waren wat afwezigen, Bram had JSF-verplichtingen, Vos had een bruiloft, Roel staat nog altijd met een gebroken arm langs de zijlijn, en ook Anna was geblesseerd (enkel). Brian (D4) was bereid om ons vandaag te helpen. In de vaste 4-3-3 formatie trapten we af, en al na 3 minuten was het raak. Na een mooie combinatie op links, stuurde Knib Brian diep, en alleen op de keeper afgaande maakte hij geen fout: 0-1. Helaas konden de blauw-witten dit niet lang vast te houden, want 2 minuten later was er geen houden aan voor Ries: 1-1. Even later verstapte Timo zich en moest naar de kant. Doordat we geen wissels hadden buiten Anna, moest deze bikkel toch het veld op, en nam zij de plek van Timo over. Niet lang hierna moest ook Jiven naar de kant, de reden? Noppen! Jiven had in Engeland nieuwe schoenen gekocht, met aluminium noppen. Deze zijn in Nld. verboden, wegens blessure-gevaar. Even dreigde panniek, moesten we met 10 man nog 50 minuten spelen, of Jiven op z'n sokken? Besloten werd om de schoenen van Timo aan Jiven te geven, maar bij Timo bleek de pijn gezakt, dus hij ging weer het veld in. Jiven bleef sip langs de lijn, terwijl er een escorte op weg ging om zijn andere schoenen te halen....
Terwijl dit allemaal langs de lijn gebeurde hadden onze kids binnen de lijnen het ondertussen heel moeilijk met die van Altius. Het spel werd wat rommelig, maar gelukkig hebben we een keeper binnen het team die al weken lang in topvorm is. In de 24e minuut besloot Brian maar weer eens op avontuur te gaan, weer door Knib de diepte ingestuurd bleek de keeper weer te klein: 1-2. Direct na de aftrap floot de scheids voor de rust, 5 minuten te vroeg, maar niemand die dat door had.
Na de rust kwamen de Victorianen scherp de kleedkamers uit, we waren duidelijk scherper dan de Oranjehemden. Dit kwam na 5 minuten mooi tot uitdrukking doordat Don achter een hopeloze terugspeelbal aanging. De laatste man werd hierdoor zo onder druk gezet door Don dat hij de bal moest terugspelen op de keeper, die deze in de handen oppakte: indirecte vrije trap. Knib en Gijs bekommerden zich hier om. Door Knib werd de bal ‘gelegd’ op Gijs, die snoeihard in de muur schoot. Hans werd door de scheids over het hoofd gezien (penalty?) en de bal over de doellijn via de muur (corner?) werd beoordeeld als een achterbal, tja, het zal wel…. Toen kwamen De Schoenen aan, en kon Jiven weer invallen. Nadat hij enkele minuten in het veld stond kwam zijn revanche. Een ingooi van Gijs op Brian, Brian legde hem terug op Gijs, die een steekbal gaf op Jiven, die nietsontziend snoeihard uithaalde: 1-3 en de deur kon in het slot! Drie minuten hierna werd de wedstrijd nog voorzien van een mooie counter van Victoria, 3 man alleen op de keeper af, Gijs die als eerste bij de bal was en prachtig de 1-4 in de hoek van het doel schoot. Jiven bepaalde de eindstand vervolgens op 1-5. De tweede helft speelden de onzen sterk, solide in de verdediging, alert op het middenveld en scherp in de spits. Dit willen we de komende week meer zien, zodat er nog meer gejuicht kan worden!
Door dit resultaat klimt de D7 naar de tweede plek op de ranglijst, de oplettende supporter ziet dit alleen nog niet op de KNVB-site, maar dit komt omdat het resultaat van de eerste wedstrijd (4-2 winst op Victoria D6) nog niet is verwerkt. Hier wordt door Job hard aan gewerkt…
Volgende week wacht ons een zware dobber, we moeten uit tegen Breukelen D3, 3 gespeeld, 3 gewonnen, doelsaldo 21 voor en 0 tegen… Ga er maar aan staan! En dat op de dag dat Bram zijn ticket naar Kiev veilig gaat stellen… Een spannende zaterdag dus, vrijdag pasta en vroeg naar bed!
Scoreverloop:
0-1 Brian
1-1 Altius
1-2 Brian
1-3 Jiven
1-4 Gijs
1-5 Jiven
Ook bij ons waren wat afwezigen, Bram had JSF-verplichtingen, Vos had een bruiloft, Roel staat nog altijd met een gebroken arm langs de zijlijn, en ook Anna was geblesseerd (enkel). Brian (D4) was bereid om ons vandaag te helpen. In de vaste 4-3-3 formatie trapten we af, en al na 3 minuten was het raak. Na een mooie combinatie op links, stuurde Knib Brian diep, en alleen op de keeper afgaande maakte hij geen fout: 0-1. Helaas konden de blauw-witten dit niet lang vast te houden, want 2 minuten later was er geen houden aan voor Ries: 1-1. Even later verstapte Timo zich en moest naar de kant. Doordat we geen wissels hadden buiten Anna, moest deze bikkel toch het veld op, en nam zij de plek van Timo over. Niet lang hierna moest ook Jiven naar de kant, de reden? Noppen! Jiven had in Engeland nieuwe schoenen gekocht, met aluminium noppen. Deze zijn in Nld. verboden, wegens blessure-gevaar. Even dreigde panniek, moesten we met 10 man nog 50 minuten spelen, of Jiven op z'n sokken? Besloten werd om de schoenen van Timo aan Jiven te geven, maar bij Timo bleek de pijn gezakt, dus hij ging weer het veld in. Jiven bleef sip langs de lijn, terwijl er een escorte op weg ging om zijn andere schoenen te halen....
Terwijl dit allemaal langs de lijn gebeurde hadden onze kids binnen de lijnen het ondertussen heel moeilijk met die van Altius. Het spel werd wat rommelig, maar gelukkig hebben we een keeper binnen het team die al weken lang in topvorm is. In de 24e minuut besloot Brian maar weer eens op avontuur te gaan, weer door Knib de diepte ingestuurd bleek de keeper weer te klein: 1-2. Direct na de aftrap floot de scheids voor de rust, 5 minuten te vroeg, maar niemand die dat door had.
Na de rust kwamen de Victorianen scherp de kleedkamers uit, we waren duidelijk scherper dan de Oranjehemden. Dit kwam na 5 minuten mooi tot uitdrukking doordat Don achter een hopeloze terugspeelbal aanging. De laatste man werd hierdoor zo onder druk gezet door Don dat hij de bal moest terugspelen op de keeper, die deze in de handen oppakte: indirecte vrije trap. Knib en Gijs bekommerden zich hier om. Door Knib werd de bal ‘gelegd’ op Gijs, die snoeihard in de muur schoot. Hans werd door de scheids over het hoofd gezien (penalty?) en de bal over de doellijn via de muur (corner?) werd beoordeeld als een achterbal, tja, het zal wel…. Toen kwamen De Schoenen aan, en kon Jiven weer invallen. Nadat hij enkele minuten in het veld stond kwam zijn revanche. Een ingooi van Gijs op Brian, Brian legde hem terug op Gijs, die een steekbal gaf op Jiven, die nietsontziend snoeihard uithaalde: 1-3 en de deur kon in het slot! Drie minuten hierna werd de wedstrijd nog voorzien van een mooie counter van Victoria, 3 man alleen op de keeper af, Gijs die als eerste bij de bal was en prachtig de 1-4 in de hoek van het doel schoot. Jiven bepaalde de eindstand vervolgens op 1-5. De tweede helft speelden de onzen sterk, solide in de verdediging, alert op het middenveld en scherp in de spits. Dit willen we de komende week meer zien, zodat er nog meer gejuicht kan worden!
Door dit resultaat klimt de D7 naar de tweede plek op de ranglijst, de oplettende supporter ziet dit alleen nog niet op de KNVB-site, maar dit komt omdat het resultaat van de eerste wedstrijd (4-2 winst op Victoria D6) nog niet is verwerkt. Hier wordt door Job hard aan gewerkt…
Volgende week wacht ons een zware dobber, we moeten uit tegen Breukelen D3, 3 gespeeld, 3 gewonnen, doelsaldo 21 voor en 0 tegen… Ga er maar aan staan! En dat op de dag dat Bram zijn ticket naar Kiev veilig gaat stellen… Een spannende zaterdag dus, vrijdag pasta en vroeg naar bed!
Scoreverloop:
0-1 Brian
1-1 Altius
1-2 Brian
1-3 Jiven
1-4 Gijs
1-5 Jiven
zaterdag 19 september 2009
D7 bikkelt naar een punt tegen Wasmeer
Vandaag stond de wedstrijd tegen Wasmeer D4 op het programma. Wasmeer is altijd een lastige tegenstander voor Victorianen, en zo ook vandaag! Bijkomend probleem was dat Bram vandaag afwezig was en Vos wat grieperig. Doordat we dreigden met te weinig kids aan de start te verschijnen werd de zieke Vos toch nog opgetrommeld. Wasmeer had vorige week nog met 7-2 gewonnen, dus dit moest wel een ingespeeld team zijn!
We trapten af in het heerlijke najaarszonnetje, in de volle verwachting van een heerlijke partij voetbal: we werden op onze wenken bediend!! Na een paar minuten brak Gijs al door op rechts en werd binnen het strafschopgebied gevloerd door de tegenstander. Terwijl iedereen zich al opmaakte voor een strafschop verbaasde de scheids de zekere penalty weg te wuiven. Nadat de eerste 8 minuten zich volledig op de helft van Wasmeer had afgespeeld werd het bij de eerste keer dat zij voor ons doel kwamen toch 1-0. Uit een corner van rechts tikten zij van dichtbij binnen. Twee minuten later leek de achterstand al onoverbrugbaar toen hun linksbuiten er voorbij ging bij Tom en de bal over de uitkomende Ries heen lepelde. De meegelopen verdedigers van Victoria konden de bal niet meer voor de lijn onderscheppen. Het zou toch niet gebeuren dat we er af geveegd zouden worden? De D7 bleek echter uitstekend met een achterstand om te kunnen gaan, want 10 minuten later schoten ze de aansluitingstreffer binnen. Jiven ging goed door op rechts, haalde vanaf de achterlijn de bal prachtig voor, en toen was het voor Don een koud kunstje om de bal van dichtbij in het lege doel te krijgen. Even later was er een prachtige solo van Knib. Vanaf de eigen helft soleerde hij langs het complete team van Wasmeer tot voor de keeper, helaas bleek de keeper nou net degene die niet met zich liet sollen.... Dat wij in de aanval verdedigend niet altijd even goed staan bleek uit de daaropvolgende uitbraak, de spits van Wasmeer was los en ging alleen op Ries af, gelukkig was het Tim die met een prachtige sliding op de bal uitkomst bood. Even later was het een prachtige crossbal vanaf links die zowel Wasmeer als de grens in verwarring bracht. Terwijl deze uitgebreid stond te vlaggen en te roepen liet de scheids doorspelen en was het Don (weer hij) die hiervan profiteerde: 2-2. Dit was ook het sein voor de rust.
In de tweede helft was het gelijk Ries die zich onderscheidde met een prachtige redding op een doorgebroken Wasmeerder, waar het ook zomaar een doelpunt had kunnen zijn. Gelukkig voor ons blijkt Ries elke week weer een kanjer in de goal! Ondertussen werd de sfeer steeds grimmiger, zowel op als langs het veld. Het was Gijs die de woede van heel Wasmeer op de nek haalde door verbeten vol op de enkel van de linksback te sliden. De arme jongen moest het enkele minuten later weer ontgelden, toen Gijs net te laat was en de coach van de tegenstander bijkans ontplofte... De scheids greep goed in, door Gijs even apart te nemen.
Het laatste kwartier was weer volledig voor Victoria, met een enorme belegering op het doel van Wasmeer tot gevolg, corner na corner, uitbraak na uitbraak, maar Jiven, Don en Gijs konden het gaatje niet vinden. Gijs kwam nog het dichtst bij, met een prachtige boogbal op de lat... Helaas mocht het niet gebeuren en bleef het bij 2-2. Al met al een terechte uitslag, gezien de kansen. Victoria had wel een enorm veldoverwicht, maar onze D7 laat zich verdedigend af en toe toch wel heel makkelijk uitspelen. Ook in de opbouw moeten onze kids wat kiener worden, door de bal langs de buitenkant uit te verdedigen. Als wij die laatste stap ook kunnen maken kan het nog wel eens een heel mooi jaar worden!
Na de Wasmeer-battle gaat gelijk de knop om: vanavond BRAM!! Allemaal kijken, sms-en, familie en vrienden inlichten, en zorgen dat hij in de finale komt!
We trapten af in het heerlijke najaarszonnetje, in de volle verwachting van een heerlijke partij voetbal: we werden op onze wenken bediend!! Na een paar minuten brak Gijs al door op rechts en werd binnen het strafschopgebied gevloerd door de tegenstander. Terwijl iedereen zich al opmaakte voor een strafschop verbaasde de scheids de zekere penalty weg te wuiven. Nadat de eerste 8 minuten zich volledig op de helft van Wasmeer had afgespeeld werd het bij de eerste keer dat zij voor ons doel kwamen toch 1-0. Uit een corner van rechts tikten zij van dichtbij binnen. Twee minuten later leek de achterstand al onoverbrugbaar toen hun linksbuiten er voorbij ging bij Tom en de bal over de uitkomende Ries heen lepelde. De meegelopen verdedigers van Victoria konden de bal niet meer voor de lijn onderscheppen. Het zou toch niet gebeuren dat we er af geveegd zouden worden? De D7 bleek echter uitstekend met een achterstand om te kunnen gaan, want 10 minuten later schoten ze de aansluitingstreffer binnen. Jiven ging goed door op rechts, haalde vanaf de achterlijn de bal prachtig voor, en toen was het voor Don een koud kunstje om de bal van dichtbij in het lege doel te krijgen. Even later was er een prachtige solo van Knib. Vanaf de eigen helft soleerde hij langs het complete team van Wasmeer tot voor de keeper, helaas bleek de keeper nou net degene die niet met zich liet sollen.... Dat wij in de aanval verdedigend niet altijd even goed staan bleek uit de daaropvolgende uitbraak, de spits van Wasmeer was los en ging alleen op Ries af, gelukkig was het Tim die met een prachtige sliding op de bal uitkomst bood. Even later was het een prachtige crossbal vanaf links die zowel Wasmeer als de grens in verwarring bracht. Terwijl deze uitgebreid stond te vlaggen en te roepen liet de scheids doorspelen en was het Don (weer hij) die hiervan profiteerde: 2-2. Dit was ook het sein voor de rust.
In de tweede helft was het gelijk Ries die zich onderscheidde met een prachtige redding op een doorgebroken Wasmeerder, waar het ook zomaar een doelpunt had kunnen zijn. Gelukkig voor ons blijkt Ries elke week weer een kanjer in de goal! Ondertussen werd de sfeer steeds grimmiger, zowel op als langs het veld. Het was Gijs die de woede van heel Wasmeer op de nek haalde door verbeten vol op de enkel van de linksback te sliden. De arme jongen moest het enkele minuten later weer ontgelden, toen Gijs net te laat was en de coach van de tegenstander bijkans ontplofte... De scheids greep goed in, door Gijs even apart te nemen.
Het laatste kwartier was weer volledig voor Victoria, met een enorme belegering op het doel van Wasmeer tot gevolg, corner na corner, uitbraak na uitbraak, maar Jiven, Don en Gijs konden het gaatje niet vinden. Gijs kwam nog het dichtst bij, met een prachtige boogbal op de lat... Helaas mocht het niet gebeuren en bleef het bij 2-2. Al met al een terechte uitslag, gezien de kansen. Victoria had wel een enorm veldoverwicht, maar onze D7 laat zich verdedigend af en toe toch wel heel makkelijk uitspelen. Ook in de opbouw moeten onze kids wat kiener worden, door de bal langs de buitenkant uit te verdedigen. Als wij die laatste stap ook kunnen maken kan het nog wel eens een heel mooi jaar worden!
Na de Wasmeer-battle gaat gelijk de knop om: vanavond BRAM!! Allemaal kijken, sms-en, familie en vrienden inlichten, en zorgen dat hij in de finale komt!
zaterdag 12 september 2009
Bram neemt D7 aan de hand tijdens Victoria-Victoria
Vandaag stond de eerste competitiewedstrijd op het programma voor onze D7-kids. Uit en toch thuis speelden we tegen onze trainingsmaatjes van de D6. Deze broedertwist beloofde een spannende wedstrijd te worden. Op het verre veld 4 zou deze match gespeeld worden.
De eerste vijf minuten van de wedstrijd waren volledig voor de D6-ers, het duurde even voordat onze kanjers in hun spel kwamen en de geoliede D7-machine op toeren kwam. Na een minuut of 5 kwamen we wat meer in ons eigen spel. Toch kwam het eerste gevaar van de D6, een gevaarlijke corner die nog net werd weggeslagen door Ries. De afgeslagen bal kwam bij Bas terecht (die het eerste kwartier linksbuiten stond) en die ging ermee aan de haal. Omdat de verdedigers van de D6 geen vat op hem kregen besloot Bas maar gewoon op te stomen naar de goal. Helaas schoot hij net naast de goal. Twee minuten later was het Jiven die ook net naast schoot, waarna het weer de D6 was die opkwam. Een knalgoede redding van Ries bracht hier uitkomst. Het spel golfde het eerste kwartier echt op en neer. Nadat Jiven nog een keer de paal teisterde was het Bram allert reageerde en de bal net voor de achterlijn oppikte en uit een onmogelijke hoek raakschoot: 1-0!! Gelijk daarna had Bram nog een mogelijkheid op zijn 2e goal van de dag, maar helaas, net mis... Helaas konden de kids van Michael de voorsprong niet vasthouden, want 2 minuten voor de rust werd het gelijk. Nadat de D6 al enkele keren gevaarlijk voor het doel van Ries kwam, wat het uiteindelijk Daan Knib die de bal over Ries in de eigen goal kopte. Balen, maar dat kan gebeuren....
In de rust werd het verschil gemaakt, terwijl de D7 geconcentreerd om Michael heen zat, liep de D6 alleen maar te dollen. Het resultaat liet zich raden, coach Michael kreeg de D7-neuzen in de juiste richting!
De tweede helft begon zoals de gehele eerste helft was geweest, gevaar voor beide doelen en spelers die absoluut niet wilden verliezen. Het verschil zat hem vandaag in Bram. Absoluut niet gehinderd door sterallures speelde Bram vandaag de wedstrijd van zijn leven. Goed ondersteund door Knib achter hem, kon hij alle vrijheid opzoeken op links. Een voorbeeld hiervan van de 2-1 die hij scoorde, de linksback van de D6 loopt nu nog te zoeken naar Bram, als een soort alleen-op-de-wereld-Bram had hij alle vrijheid! Het overwicht van de D7 resulteerde zelfs in een 3-1 voorsprong. De uitvoering hiervan was super: een verre uitgooi van Ries kwam bij Anna, onze kanjer won het kopduel van de 2 koppen grotere tegenstander en zij kopte de bal naar Gijs, die zijn tegenstander uitspeelde en Vos in de diepte wegstuurde, Daan had geen enkele meelijden met de keeper en schoot nietsontziend de bal in het net! nadat Daan Knib hierna nog in het zijnet schoot, was de D6 weer de bovenliggende partij. Ook zij wilden absoluut niet verliezen en begonnen pressie te spelen. Dit resulteerde in de 2e goal voor de D6, nadat ze als een mes door de boter onze verdediging uit elkaar speelden. De druk van de D6 werd zo groot dat we er bijna niet meer uitkwamen, een counter 2 minuten voor tijd leek uitkomst te brengen. Jiven trok alle verdedigers naar zich toe en probeerde ze allemaal in zijn eentje uit te spelen. Dat hij daarbij de volledig vrijstaande Bram over het hoofd zach vergeven we hem maar..... Een minuut later was het toch Bram (weer hij) die de overwinning veilig stelde. Nadat de keeper van de D6 volkomen onnodig uitkwam was het doel leeg, en krulde Bram de bal er heerlijk in. Een publiekswissel was zijn verdiende loon, 3 goals en een weergaloze voetbalochtend brachten Bram een applauswissel. Een paar seconden later floot de scheids voor het laatst en zaten de eerste 3 punten in de tas. Dat we onze trainingsmaatjes hiervoor moesten slachtofferen was jammer, maar de verhoudingen binnen de club zijn in elk geval duidelijk!! Volgende week Wasmeer-thuis, zal onze D7 ook dan de volledige winst kunnen behalen? We spelen dan tegen hun D4, die hebben vandaag met 7-2 gewonnen, dus dat kon wel eens lastig worden... We wachten af, u bent allen uitgenodigd om ook dit spectakel mee te maken....
Scoreverloop:
21e min. Bram 0-1
28e min. Knib 1-1 (e.g.)
44e min. Bram 1-2
51e min. Vos 1-3
55e min. D6 2-3
59e min. Bram 2-4
De eerste vijf minuten van de wedstrijd waren volledig voor de D6-ers, het duurde even voordat onze kanjers in hun spel kwamen en de geoliede D7-machine op toeren kwam. Na een minuut of 5 kwamen we wat meer in ons eigen spel. Toch kwam het eerste gevaar van de D6, een gevaarlijke corner die nog net werd weggeslagen door Ries. De afgeslagen bal kwam bij Bas terecht (die het eerste kwartier linksbuiten stond) en die ging ermee aan de haal. Omdat de verdedigers van de D6 geen vat op hem kregen besloot Bas maar gewoon op te stomen naar de goal. Helaas schoot hij net naast de goal. Twee minuten later was het Jiven die ook net naast schoot, waarna het weer de D6 was die opkwam. Een knalgoede redding van Ries bracht hier uitkomst. Het spel golfde het eerste kwartier echt op en neer. Nadat Jiven nog een keer de paal teisterde was het Bram allert reageerde en de bal net voor de achterlijn oppikte en uit een onmogelijke hoek raakschoot: 1-0!! Gelijk daarna had Bram nog een mogelijkheid op zijn 2e goal van de dag, maar helaas, net mis... Helaas konden de kids van Michael de voorsprong niet vasthouden, want 2 minuten voor de rust werd het gelijk. Nadat de D6 al enkele keren gevaarlijk voor het doel van Ries kwam, wat het uiteindelijk Daan Knib die de bal over Ries in de eigen goal kopte. Balen, maar dat kan gebeuren....
In de rust werd het verschil gemaakt, terwijl de D7 geconcentreerd om Michael heen zat, liep de D6 alleen maar te dollen. Het resultaat liet zich raden, coach Michael kreeg de D7-neuzen in de juiste richting!
De tweede helft begon zoals de gehele eerste helft was geweest, gevaar voor beide doelen en spelers die absoluut niet wilden verliezen. Het verschil zat hem vandaag in Bram. Absoluut niet gehinderd door sterallures speelde Bram vandaag de wedstrijd van zijn leven. Goed ondersteund door Knib achter hem, kon hij alle vrijheid opzoeken op links. Een voorbeeld hiervan van de 2-1 die hij scoorde, de linksback van de D6 loopt nu nog te zoeken naar Bram, als een soort alleen-op-de-wereld-Bram had hij alle vrijheid! Het overwicht van de D7 resulteerde zelfs in een 3-1 voorsprong. De uitvoering hiervan was super: een verre uitgooi van Ries kwam bij Anna, onze kanjer won het kopduel van de 2 koppen grotere tegenstander en zij kopte de bal naar Gijs, die zijn tegenstander uitspeelde en Vos in de diepte wegstuurde, Daan had geen enkele meelijden met de keeper en schoot nietsontziend de bal in het net! nadat Daan Knib hierna nog in het zijnet schoot, was de D6 weer de bovenliggende partij. Ook zij wilden absoluut niet verliezen en begonnen pressie te spelen. Dit resulteerde in de 2e goal voor de D6, nadat ze als een mes door de boter onze verdediging uit elkaar speelden. De druk van de D6 werd zo groot dat we er bijna niet meer uitkwamen, een counter 2 minuten voor tijd leek uitkomst te brengen. Jiven trok alle verdedigers naar zich toe en probeerde ze allemaal in zijn eentje uit te spelen. Dat hij daarbij de volledig vrijstaande Bram over het hoofd zach vergeven we hem maar..... Een minuut later was het toch Bram (weer hij) die de overwinning veilig stelde. Nadat de keeper van de D6 volkomen onnodig uitkwam was het doel leeg, en krulde Bram de bal er heerlijk in. Een publiekswissel was zijn verdiende loon, 3 goals en een weergaloze voetbalochtend brachten Bram een applauswissel. Een paar seconden later floot de scheids voor het laatst en zaten de eerste 3 punten in de tas. Dat we onze trainingsmaatjes hiervoor moesten slachtofferen was jammer, maar de verhoudingen binnen de club zijn in elk geval duidelijk!! Volgende week Wasmeer-thuis, zal onze D7 ook dan de volledige winst kunnen behalen? We spelen dan tegen hun D4, die hebben vandaag met 7-2 gewonnen, dus dat kon wel eens lastig worden... We wachten af, u bent allen uitgenodigd om ook dit spectakel mee te maken....
Scoreverloop:
21e min. Bram 0-1
28e min. Knib 1-1 (e.g.)
44e min. Bram 1-2
51e min. Vos 1-3
55e min. D6 2-3
59e min. Bram 2-4
zaterdag 5 september 2009
D7 op recordjacht: 19-0 tegen 't Gooi MD2
De derde bekerwedstrijd van de D7 was tegen de dames van Het Gooi. Nadat de wedstrijd tegen de uit de kluiten gewassen dames Het Gooi zeker 10 minuten te laat begon zette onze jongens direct druk op de verdediging. Dat resulteerde na 2 minuten in een hoekschop. Gijs nam deze hoekschop met veel effect en zonder dat iemand de bal kon raken trof deze via de achterste paal het doel. Een fantastisch doelpunt. Gijs had blijkbaar zit om direct zijn stempel op de wedstrijd te drukken want een minuut later trof hij wederom na een paar mooie passeer bewegingen het doel. De dames van Het Gooi werden toen pas wakker op dit vroege tijdstip. Ze kwamen op onze helft terecht maar op een slap schot op het doel van de jarige Ries na bleven ze ongevaarlijk. Maar hun aanvaldrift schepte wel ruimte op het veld, hierdoor kon Jiven de 3-0 en 4-0 aantekenen en wel in de 10e en 12e minuut. Een minuut later scoorde Don via een mooi afstandschot. Ook de 6-0 kwam via een verkeerde uitverdedigde bal, via de voet van Don. Vervolgens scoorde de linksbuiten Bas via een paar mooie passeer bewegingen de 7-0. Let wel we waren pas 20 minuten bezig. Maar de dames van Het Gooi bleven wel voetballen ondanks de grote achterstand. Alleen de D7 van Victoria was op alle fronten sneller en beter. Soms was ons spel verzorgd, maar ook waren er, waarschijnlijk door het concentratie verlies, diverse slordigheden.
Don dacht even voor rust via een mooi afstandschot gescoord te hebben maar dit doelpunt werd door de scheidsrechter onterecht afgekeurd. Maar niet getreurd onze Victorianen bleven de aanval zoeken.
Jiven tekende vervolgens de 8-0 aan en Daan Knibbeler scoorde na een paar mooie schijnbewegingen de ruststand 9-0.
De 2e helft werd onze verdediging een paar keer op de proef gesteld. Maar telkens stonden Tom, Tim en Jip op de juiste plek om de bal op tijd weg te werken. Een paar keer moest zelfs de goed keepende Ries een redding verrichten. Pas na 6 minuten in de 2e helft kwam de D7 doelpuntenmachine weer op gang. Jiven 10-0, Daan Knibbeler 11-0, Daan Vos 12-0, Jiven 13-0, Daan Knibbeler 14-0, Don (kopbal uit een mooie voorzet van Gijs) 15-0, Daan Knibbeler (via een fantastische passeer beweging op links) 16-0, Daan Vos (mooie combinatie met Bram) 17-0 en vervolgens 18-0 en 19-0 (penalty) kwamen van de voet van Don.
Kortom na de wedstrijd kon er dubbel feest gevierd worden in de kleedkamer aangezien Ries ook nog eens trakteerde op een zakje snoep. Mannen dit was een gedenkwaardige zaterdagochtend.
Michael Bakker (coach)
score verloop: Gijs 1-0, Gijs 2-0, Jiven 3-0, Jiven 4-0, Don 5-0, Don 6-0, Bas 7-0, Jiven 8-0, Daan Knibbeler 9-0 2e helft: Jiven 10-0, Daan Knibbeler 11-0, Daan Vos 12-0, Jiven 13-0, Daan Knibbeler 14-0, Don 15-0, Daan Knibbeler 16-0, Daan Vos 17-0, Don 18-0, Don 19-0.
Don dacht even voor rust via een mooi afstandschot gescoord te hebben maar dit doelpunt werd door de scheidsrechter onterecht afgekeurd. Maar niet getreurd onze Victorianen bleven de aanval zoeken.
Jiven tekende vervolgens de 8-0 aan en Daan Knibbeler scoorde na een paar mooie schijnbewegingen de ruststand 9-0.
De 2e helft werd onze verdediging een paar keer op de proef gesteld. Maar telkens stonden Tom, Tim en Jip op de juiste plek om de bal op tijd weg te werken. Een paar keer moest zelfs de goed keepende Ries een redding verrichten. Pas na 6 minuten in de 2e helft kwam de D7 doelpuntenmachine weer op gang. Jiven 10-0, Daan Knibbeler 11-0, Daan Vos 12-0, Jiven 13-0, Daan Knibbeler 14-0, Don (kopbal uit een mooie voorzet van Gijs) 15-0, Daan Knibbeler (via een fantastische passeer beweging op links) 16-0, Daan Vos (mooie combinatie met Bram) 17-0 en vervolgens 18-0 en 19-0 (penalty) kwamen van de voet van Don.
Kortom na de wedstrijd kon er dubbel feest gevierd worden in de kleedkamer aangezien Ries ook nog eens trakteerde op een zakje snoep. Mannen dit was een gedenkwaardige zaterdagochtend.
Michael Bakker (coach)
score verloop: Gijs 1-0, Gijs 2-0, Jiven 3-0, Jiven 4-0, Don 5-0, Don 6-0, Bas 7-0, Jiven 8-0, Daan Knibbeler 9-0 2e helft: Jiven 10-0, Daan Knibbeler 11-0, Daan Vos 12-0, Jiven 13-0, Daan Knibbeler 14-0, Don 15-0, Daan Knibbeler 16-0, Daan Vos 17-0, Don 18-0, Don 19-0.
donderdag 3 september 2009
Uit tegen de meiden van Wilnis
Bekervoetbal heeft zo z'n charmes! Vandaag moesten de Victorianen een uitduel spelen voor de beker in Wilnis. Teammanager Job had ervoor gezorgd dat iedereen mooi op tijd was, door te melden dat je wel zeker om 5 uur weg moest rijden. Ruim voor 6-en waren we dus bij CSW. De meiden stonden ons al op te wachten.....
Michael nam iedereen mee naar de kleedkamer en daar werd de tactiek besproken. Daarna ging men het veld op voor een warming up.
Nadat de scheids om precies 18.30 floot voor de aftrap bleek dat het geen makkelijke avond zou worden. De meiden uit Wilnis waren stuk voor stuk een kop groter dan onze Victorianen en het fysieke spel werd door hen ook niet geschuwd... Het was dan ook de MD1 die als eerste een doelpunt maakten. Gelukkig werd deze afgekeurd voor buitenspel, al was niet iedereen daarvan overtuigd.... Hierna vloog het spel wat heen en weer, wat betekende dat iedereen veel meters moest maken. De openingsgoal viel een beetje uit de lucht. Na een ingooi van Bram op Gijs ging deze laatstgenoemde zijn man (euh vrouw) voorbij en zette uit het niets de bal voor op Knib, die zich niet bedacht en de 1-0 scoorde. Door balverlies van onze laatste man werd het 1-1, na een paar goede reddingen van Ries, kon zelfs hij hier niets aan doen...
Knib had daarna een hele goeie kans op de 2-1, maar alleen op de keeper gaande werd hij getorpedeerd door de keeper van CSW. Bij de finale van de Good Old werd de keeper van Ajax voor dit vergrijp uit het veld gestuurd, maar onze scheids gaf alleen een vrije trap. Helaas kwam hier geen goal uit... Toch gingen onze blauw-witten met een voorsprong rusten. Uit een aanval van Vos werd Gijs goed aan de rechterkant in de diepte aangespeeld die zich niet bedacht en in de 21e minuut de 2-1 prachtig in de kruising joeg.
In de rust gaf Michael aan dat er veel goed ging, maar er ook nog wel wat beter kon.... Een aantal jongens zaten met hun gedachten blijkbaar nog bij het huiswerk dat ze nog moesten maken. De peptalk had effect, want het duurde in de tweede helft slechts 2 minuten voordat Victoria de 3-1 scoorde. Na weer een lekkere actie van het treintje aan de rechterkant (Bram & Gijs) kwam de voorzet precies bij Daan Vos, die droog in de rechterbenedenhoek binnenschoof. Hierna was de klus wel geklaard en waren de punten binnen, althans, dit dachten we. Niets bleek minder waar. De meiden van CSW begonnen pressie te spelen en zochten veel vaker hun linkerspits die vaak op snelheid onze verdediging uiteen speelde. Tussendoor redde Ries nog even fantastisch. Een doorgebroken speelster van CSW ging alleen op Ries af, maar onze aanvoerder stond zijn mannetje en plukte de bal van haar voet af! Geweldig!!
De 3-2 viel toch, de snelle linksbuiten ging er weer eens vandoor, en nu kon niemand meer uitkomst brengen. Ook Ries was gezien en de dames hadden weer hoop.... Er werd een tandje bijgezet! Bram kon hierover meepraten, want hij werd nog even flink geschept door en CSW-meid en kon de rest van de wedstrijd niet meer voluit gaan. Er werd volop gebikkeld door onze kanjers op het middenveld, het was aanpoten nu... Donkere wolken pakten samen boven Wilnis (letterlijk en figuurlijk) en even later begon het ook te regenen. Wat zou dit brengen, zou de gelijkmaker nog vallen? Gelukkig voor ons had de scheids ook geen zin in regen en floot nog voor het einde af! Deze punten zijn in elk geval binnen! Deze meiden van CSW komen we ook in de competitie nog tegen, dus we zijn gewaarschuwd!
Door de winst van Wasmeer bij 't Gooi (onze tegenstander van a.s. zaterdag) hebben we een grote stap gezet naar de volgende beker-ronde. Niet verliezen is dan in elk geval voldoende.
Scoreverloop:
11e min. Knib 0-1
16e min. 1-1
21e min. Gijs 1-2
32e min. Vos 1-3
48e min. 2-3
Michael nam iedereen mee naar de kleedkamer en daar werd de tactiek besproken. Daarna ging men het veld op voor een warming up.
Nadat de scheids om precies 18.30 floot voor de aftrap bleek dat het geen makkelijke avond zou worden. De meiden uit Wilnis waren stuk voor stuk een kop groter dan onze Victorianen en het fysieke spel werd door hen ook niet geschuwd... Het was dan ook de MD1 die als eerste een doelpunt maakten. Gelukkig werd deze afgekeurd voor buitenspel, al was niet iedereen daarvan overtuigd.... Hierna vloog het spel wat heen en weer, wat betekende dat iedereen veel meters moest maken. De openingsgoal viel een beetje uit de lucht. Na een ingooi van Bram op Gijs ging deze laatstgenoemde zijn man (euh vrouw) voorbij en zette uit het niets de bal voor op Knib, die zich niet bedacht en de 1-0 scoorde. Door balverlies van onze laatste man werd het 1-1, na een paar goede reddingen van Ries, kon zelfs hij hier niets aan doen...
Knib had daarna een hele goeie kans op de 2-1, maar alleen op de keeper gaande werd hij getorpedeerd door de keeper van CSW. Bij de finale van de Good Old werd de keeper van Ajax voor dit vergrijp uit het veld gestuurd, maar onze scheids gaf alleen een vrije trap. Helaas kwam hier geen goal uit... Toch gingen onze blauw-witten met een voorsprong rusten. Uit een aanval van Vos werd Gijs goed aan de rechterkant in de diepte aangespeeld die zich niet bedacht en in de 21e minuut de 2-1 prachtig in de kruising joeg.
In de rust gaf Michael aan dat er veel goed ging, maar er ook nog wel wat beter kon.... Een aantal jongens zaten met hun gedachten blijkbaar nog bij het huiswerk dat ze nog moesten maken. De peptalk had effect, want het duurde in de tweede helft slechts 2 minuten voordat Victoria de 3-1 scoorde. Na weer een lekkere actie van het treintje aan de rechterkant (Bram & Gijs) kwam de voorzet precies bij Daan Vos, die droog in de rechterbenedenhoek binnenschoof. Hierna was de klus wel geklaard en waren de punten binnen, althans, dit dachten we. Niets bleek minder waar. De meiden van CSW begonnen pressie te spelen en zochten veel vaker hun linkerspits die vaak op snelheid onze verdediging uiteen speelde. Tussendoor redde Ries nog even fantastisch. Een doorgebroken speelster van CSW ging alleen op Ries af, maar onze aanvoerder stond zijn mannetje en plukte de bal van haar voet af! Geweldig!!
De 3-2 viel toch, de snelle linksbuiten ging er weer eens vandoor, en nu kon niemand meer uitkomst brengen. Ook Ries was gezien en de dames hadden weer hoop.... Er werd een tandje bijgezet! Bram kon hierover meepraten, want hij werd nog even flink geschept door en CSW-meid en kon de rest van de wedstrijd niet meer voluit gaan. Er werd volop gebikkeld door onze kanjers op het middenveld, het was aanpoten nu... Donkere wolken pakten samen boven Wilnis (letterlijk en figuurlijk) en even later begon het ook te regenen. Wat zou dit brengen, zou de gelijkmaker nog vallen? Gelukkig voor ons had de scheids ook geen zin in regen en floot nog voor het einde af! Deze punten zijn in elk geval binnen! Deze meiden van CSW komen we ook in de competitie nog tegen, dus we zijn gewaarschuwd!
Door de winst van Wasmeer bij 't Gooi (onze tegenstander van a.s. zaterdag) hebben we een grote stap gezet naar de volgende beker-ronde. Niet verliezen is dan in elk geval voldoende.
Scoreverloop:
11e min. Knib 0-1
16e min. 1-1
21e min. Gijs 1-2
32e min. Vos 1-3
48e min. 2-3
zaterdag 29 augustus 2009
Victoria D7 maakt een vliegende start!!
Zaterdag 29 augustus, Good Old toernooi!! Voordat onze mannen en vrouw zich konden gaan vergapen aan de komende sterren van Ajax, Feyenoord, etc., moest er eerst nog een bekerwedstrijd worden afgewerkt. Een thuiswedstrijd op het complex van Wasmeer, echt waar.... Hoe dat kwam? Door het Good Old toernooi waren alle thuiswedstrijden verplaatst, zo kon het dus voorkomen dat het thuisdebuut van de nieuwe D7 uit bij Wasmeer was.... Het team van Wasmeer D6 ontving ons met open armen! De spelers van Victoria D7 waren er in elk geval klaar voor....
Het team van Victoria D7 bestaat dit jaar uit:
1 Ries van Dijk
2 Gijs Ybema
3 Daan Knibbeler
4 Daan Vos
5 Bram Bos
6 Jip Bartman
7 Don Bakker
8 Anna Berbee
9 Tim Hammers
10 Tom van der Mark
11 Jiven van Schooneveld
12 Timo van Bergen
13 Roel Bouwman
14 Bas Bouwman
Alle spelers waren vandaag aanwezig, 13 in Victoria-outfit, 1 met een gebroken arm langs de kant (Roel). Nog niet eerder hadden deze gasten samengespeeld in deze setting, dus we waren benieuwd! Terwijl de massaal toegestroomde vaders zich aan elkaar voorstelden, deed coach Michael de tactische bespreking. Wat vooral belangrijk was vandaag waren de spelregels die vanaf de D-tjes gingen gelden en dan vooral buitenspel en het grote veld.
Maar hoe pakten de D7-spelers dit nu op? We kunnen wel stellen dat het formidabel ging. Of het nu kwam door het natte veld, door de tactische bespreking van Michael, door de niet al te sterke tegenstander, of door het uitzicht van de Good Old, feit was in elk geval dat Victoria D7 veel te sterk was voor Wasmeer D6. Vanaf het allereerste ogenblik speelden we op de helft van de tegenstander, en als ze Wasmeerders er dan eens doorkwamen, bracht de uitstekende verdediging uitkomst. Ries heeft als keeper de hele eerste helft geen bal aangeraakt. De score liep bij rust op tot 5-0 (achtereenvolgens Jiven, Daan Knib, Don, Don en Bram. De tweede helft was de drive om de dubbele cijfers op het scorebord te brengen. Lange tijd leken we bij 9-0 te blijven steken (Daan Vos, Jiven, Don en Daan Vos). En hier leek de missie te stranden, maar enkele minuten voor het einde bracht Knib de 10-0 en Don de 11-0 op het bord. Deze uitslag maakt dat we een grote kans hebben op het bereiken van de volgende ronde. Donderdag a.s. uit bij CSW (MD1) vervolgen we het bekertoernooi.. to be continued....
scoreverloop:
9. Jiven 1-0
11. Knib 2-0
14. Don 3-0
16. Don 4-0
20. Bram 5-0
34. Vos 6-0
38. Knib 7-0
39. Don 8-0
42. Vos 9-0
56. Knib 10-0
58. Don 11-0
Het team van Victoria D7 bestaat dit jaar uit:
1 Ries van Dijk
2 Gijs Ybema
3 Daan Knibbeler
4 Daan Vos
5 Bram Bos
6 Jip Bartman
7 Don Bakker
8 Anna Berbee
9 Tim Hammers
10 Tom van der Mark
11 Jiven van Schooneveld
12 Timo van Bergen
13 Roel Bouwman
14 Bas Bouwman
Alle spelers waren vandaag aanwezig, 13 in Victoria-outfit, 1 met een gebroken arm langs de kant (Roel). Nog niet eerder hadden deze gasten samengespeeld in deze setting, dus we waren benieuwd! Terwijl de massaal toegestroomde vaders zich aan elkaar voorstelden, deed coach Michael de tactische bespreking. Wat vooral belangrijk was vandaag waren de spelregels die vanaf de D-tjes gingen gelden en dan vooral buitenspel en het grote veld.
Maar hoe pakten de D7-spelers dit nu op? We kunnen wel stellen dat het formidabel ging. Of het nu kwam door het natte veld, door de tactische bespreking van Michael, door de niet al te sterke tegenstander, of door het uitzicht van de Good Old, feit was in elk geval dat Victoria D7 veel te sterk was voor Wasmeer D6. Vanaf het allereerste ogenblik speelden we op de helft van de tegenstander, en als ze Wasmeerders er dan eens doorkwamen, bracht de uitstekende verdediging uitkomst. Ries heeft als keeper de hele eerste helft geen bal aangeraakt. De score liep bij rust op tot 5-0 (achtereenvolgens Jiven, Daan Knib, Don, Don en Bram. De tweede helft was de drive om de dubbele cijfers op het scorebord te brengen. Lange tijd leken we bij 9-0 te blijven steken (Daan Vos, Jiven, Don en Daan Vos). En hier leek de missie te stranden, maar enkele minuten voor het einde bracht Knib de 10-0 en Don de 11-0 op het bord. Deze uitslag maakt dat we een grote kans hebben op het bereiken van de volgende ronde. Donderdag a.s. uit bij CSW (MD1) vervolgen we het bekertoernooi.. to be continued....
scoreverloop:
9. Jiven 1-0
11. Knib 2-0
14. Don 3-0
16. Don 4-0
20. Bram 5-0
34. Vos 6-0
38. Knib 7-0
39. Don 8-0
42. Vos 9-0
56. Knib 10-0
58. Don 11-0
Abonneren op:
Reacties (Atom)
