Maar de focus moest eerst op de wedstrijd, de warming up deden we in onze nieuwe windjacks, allen voorzien van onze eigen naam! Dik man!
Tijdens de warming-up viel het ons al op dat tegenstanders behoorlijk groot waren, als dit geen 5dejaars D-spelers waren, dan weet ik het niet meer... De eerste helft van Victoria was niet best, voorin konden we de bal niet vasthouden en achterin was het paniek. Lange ballen naar voren, die vervolgens keihard weer terugkwamen. Dat we achterkwamen was dan ook geen wonder. In de 8e minuut had CSW eerst een corner die bij een vrijstaande speler kwam en door Ries nog werd gered. Daarna was gerommel achterin er echter de oorzaak van dat we met 1-0 achterkwamen. Vanaf 'randje-strafschop' werd de bal snoeihard ingeschoten. Victoria toonde echter veerkracht, een voorzet van Gijs werd door Don doorgespeeld naar Vos, die de 1-1 binnenschoot. Rust bracht dit echter niet in het spel, want 3 minuten later stonden we al weer achter: 2-1.... Ditmaal duurde het 5 minuten totdat we deze klap te bovenkwamen, al hadden we hier wel de hulp van de CSW-keeper voor nodig. Een counter van Vos leek vast te lopen, maar hij zag de meegelopen Gijs vrijstaan op rechts, deze schoot de bal niet goed in, maar de keeper van CSW verkeek zich hierop en dook eroverheen: 2-2. Met deze aansluitingstreffer leek Victoria ook wakker geworden te zijn, maar echt scherp werden we pas nadat ons een zuivere doelkans werd onthouden. Een terugspeelbal werd door de keeper van CSW in de handen genomen, en een indirecte vrije trap, op 5 meter van de goals is de officiele sanctie die daarop staat. De grensrechter (die onze Victoria-aanvallers de hele tijd al onterecht terugvlagde) deed of er niets aan de hand was en de scheids floot er niet voor.
Waar we ons in de eerste helft voornamelijk warmde aan de zon, deden we dat in de tweede helft aan de spanning! Wat een pot! De Victorianen kwamen als herboren uit de rust, en gingen vol voor de winst.... Doelkansen werden zich aaneen geregen door de blauw-witten, met als hoogtepunt het schot op de lat van Bas. Het spel in de tweede helft was hardverwarmend en verdiende ook een winnende treffer! Maar helaas kwam die niet. Ook in de tweede helft was de scheids niet op onze hand, door een zuivere penalty niet te geven (hands). Zelfs Timo had nog een vrije kans voor het doel, maar schoot de bal helaas over. De strijd was van beide kanten zwaar, met tranen over en weer. Aan onze zijde waren het Jiven (noppen op zijn borst) en Jip (bal in het gezicht), die pijn hadden. Aan de andere kant hadden de CSW-ers ook nog een aantal goede kansen uit counters, maar telkens was het Ries die op zijn plek stond. Een paar minuten voor tijd leken we de pot toch te gaan verliezen, de spits van CSW had Ries geklopt, maar daar was onze Tijger Knib, die met een magistrale sliding de winnende voorkwam.
Toen de stofwolken waren gaan liggen, overheerste de teleurstelling dat we de goede tweede helft niet hadden kunnen bekronen. Maar de eerlijkheid gebied ons te zeggen dat we op basis van de eerste helft ook niet verdiende te winnen. Een gelijkspel was overall terecht. Gelukkig had Breukelen vandaag ook 2 punten verspeeld (tegen CJVV D4), dus blijft de stand bovenin redelijk gelijk.
In Wilnis kon nu het grote feest beginnen, leuk voor hen, maar het blijft eeuwig zonde dat we het spetterend optreden van Toine Kremers moesten missen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten